Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

116Indien, met definiëring van de straffen van het Vagevuur, het Concilie vanFlorence het niet opportuun achtte het bestaan van materieel vuur te vermelden,hetzij uit respect voor de Vaders van de Griekse Kerk en om een zolang gezochte toenadering niet te vertragen, hetzij ook omdat hun dwalingomtrent het wezen en inhoud van het dogma, het bestaan van materieel vuurniet in gevaar bracht, moet het bestaan van materieel vuur in het vagevuurniet beschouwd worden als iets minder dan een bewezen waarheid, die geentwijfel of afzwakking kan toestaan. Op de eerste plaats werd op dit Concilievan Florence zelf de stoffelijkheid van het vuur in het vagevuur unaniem doorde Vaders van de Latijnse Kerk gehandhaafd. Dus deze opinie heeft een langstaande traditie in haar voordeel en eveneens het geloof van bijna alle kerkleraren.De Apostel Paulus schijnt dit formeel met deze woorden : “Hij zelf zalgered worden, doch alleen zo dat hij eerst door het vuur moet, 24 ) en het moetworden opgemerkt dat hij het woord niet gebruikt als een verkleinwoord,maar om beter de wijze van zuivering uit te leggen. Tenslotte gelijkenalle visioenen en openbaringen, die gaan over het Vagevuur op de pijnen enhet vuur die daar wordt doorstaan op de pijnen en vuur van de hel, met hetenige voorbehoud, dat het vuur niet eeuwig maar tijdelijk is.Hier rijst een vraag op met een moeilijk antwoord : Kan een stoffelijk vuurop zielen, gescheiden van het lichaam en op zuivere geesten een uitwerkinghebben? Ons antwoord is: Dit is een geheim van Gods Gerechtigheid, dat hetmenselijke verstand nooit kan doorgronden. Al wat theologie ons leert overhet vagevuur is dat dit materiële vuur zich niet identificeert met de menselijkeziel, noch substantieel ermee verenigd, zoals, in de wereld, de geest ismet het lichaam. Wanneer de Heiligen en de voorname Kerkleraren ons leren,dat de verworpenen en de zielen in het Vagevuur worden bekleed meteen lichaam van vuur, dan spreken zij metaforisch ofwel in beeldspraak, ennemen onze manier van denken over. Zeker is: dat dit vuur, zoals een aantalkerkleraren staande houden, zich niet beperkt tot het vormen van een gevangenisof een soort omheining rond de zielen, die zij foltert en zuivert; het zalhen niet alleen doen lijden door de kwellingen, die het hun wil zal aandoen,en door de hindernissen, die het zal zetten bij het gebruik en de volle uitoefeningvan hun intellectuele vermogens en van hun zintuigen.De juiste opvatting is, dat het vuur van het Vagevuur, hoewel lichamelijk, deuitwerking zal hebben van Gods gerechtigheid en, op een onuitsprekelijkemanier, zal het de ziel tot leven prikkelen. Dit is het gevoel uitgedrukt door dewoorden van St.Augustinus: Cur enim non discamus, quamvis miris, tamenveris modis, etiam spiritus incorporeos posse poena corporali ignis affligi-“Waarom zouden we niet zeggen, dat niet lichamelijke substanties werkelijkkunnen zijn, ofschoon door middelen, welke ons verstand niet kan bevatten”ofonze woorden niet kunnen verklaren, gekastijd door de lichamelijke24 1Korinthe 3,15