Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

120len zodra het in beweging komt. 30 ) Wat een treffend beeld geeft deze ongelukkigeverlamde man van de ziel wiens klachten ik heb beschreven. Zij zittenaan de rand van die poel van Bloed, dat de wereld heeft gered. Ze hebbengeen macht, om daarvan de vruchten binnen te halen noch zichzelf te bedienenvan de leven gevende druppels; en het kan wel jaren zijn dat zij tevergeefsons hebben gesmeekt, en in ellende gedompeld van een helpende handverlichting te krijgen.In deze wereld is geen door ziekte getroffen mens zonder hulp. De meestongelukkigen hebben op zijn minst nog hun tranen. En wanneer alles onskomt te ontvallen de Hemel en de aarde, wanneer wij blootgesteld zijn aanonrechtvaardigheid, en onderdrukking, wanneer we beledigingen te verdurenhebben en machtsmisbruik dan hebben we nog een toevluchtoord in onzeeigen harten, waar God altijd op ons wacht. Van elke smart kunnen wij eenoffer maken. Iedere pijn kan in een kroon en schat veranderen. Maar lijdenen altijd lijden en weten- dat het lijden niets oplevert totdat de goddelijke gerechtigheidis voldaan; dat is een situatie, die harten van staal kan breken;een ongelukkige die slechts kan worden beweend dan door tranen van bloed,en waaraan niemand, in wiens ziel enig gevoel van menselijkheid en compassieoverblijft, onverschillig kan blijven.Ach, indien, onder die dikke grond, die hun lichamen bedekt, indien, van uitde schuilplaats van hun donker ondoordringbaar oord, deze zielen voor eenmoment konden ontwaken en hun hartverscheurende kreten en zuchten latenhoren aan onze oren en harten – wat diep gevoel zou er zijn in hun klagenen met welke tonen van onbeschrijflijke angst zouden zij op onze hulp eenberoep doen! Ach, zij zouden zeggen, heb medelijden met ons, jullie die onzevrienden waren. Breek onze boeien, red ons, bevrijd ons. Sta op en ga over deplaatsen waar wij hebben gewoond; en hoe dieper de stilte over onze graven,des te luider laat jullie stemmen worden gehoord.Priester van Jezus Christus, dienaar van iedere ongelukkige, laat dit vergetenkind de stem horen van zijn moeder. Ik had hem opgevoed. Ik leefde voorhem alleen, hij was het kind van mijn hart. Toen ik in mijn laatste doodstrijdlag, hij zou hebben gewenst om mijn dagen te verlengen ten koste van hemzelf.Vraag hem hoe religie machteloos nu is om hem aan mij te doen denken.Priester van Jezus Christus, verhef je stem nog luider! Wees niet bang omschaamte en wroeging te brengen in de ziel van die zorgeloze echtgenoot, dietroost zoekt in losbandigheid. Vraag hem waar zijn gezworen geloof is, wat iser van die tederheid en trouw terecht gekomen, waarvan hij mij zulke warmeen treffende bewijzen van gegeven heeft, recht tot op het moment van mijndood. Vraag hem hoe het is vandaag dat ik moet smeken om zijn bezorgdheiden steun met hartverscheurende kreten. Ach, hij is onbewogen, en voorzietme met bitter bewijs dat ik voor altijd dood ben in zijn hart.30 Joh.5,7: “…hominem non habeo, ut,cum turbata fuerit aqua, mittat me in piscinam”.