LOZAN'DAN GÜNÜMÜZE BATI TRAKYA'DA AZINLIK EĞİTİMİ ...

27 Ağustos 1985 tarihli 2/636 protokol numaralı bir genelge ile Azınlık okullarına yeni
bir uygulama getirildi. Bu uygulama sonucunda da, Türk dilinde okutulan ders saatleri ile
Yunan dilinde okutulan ders saatleri eşitlenmiştir.
Beş yıl gibi kısa bir zaman dilimi içinde, iki dershaneli bir azınlık okulunda, Yunan
dilinde okutulan ders saatleri 20 saatten 30 saate çıkarılırken, aynı okulda, Türk dilinde
okutulan ders saatleri 48 saatten 30 saate indirilmiştir. 227
Eğitimin bu kötü gidişatına daha fazla tahammül edemeyen Batı Trakya azınlığı bunun
düzelmesi için birçok girişimde bulunmuştur. Bu girişimlerden sonuç alınamayınca da
eğitimin gidişatını değerlendirip var olan sorunları ortaya koymak ve çözüm istemek için
1988 yılında İstanbul’da bir eğitim şurası düzenlemiştir.
“ …3 Ocak 1988’de İstanbul’da toplanan “ Batı Trakya Türkleri I. Eğitim Şurası”nda
ilkokullarda tespit edilen problemler şu şekilde dile getirilmiştir:
a) Kitap sorunu; Türkiye’den giden kitaplar öğrencilere dağıtılmamıştır.
b) Türk okullarında ders araç-gereçleri yetersizdir.
c) Öğretmen açığı söz konusudur ve azınlık istediği öğretmeni tayin etme hakkından
mahrum bırakılmaktadır.
d) Okul binaları yetersizdir.
e) Türkçe okutulan dersler her geçen gün azaltılmaktadır”. 228
1980’lerin sonlarına doğru Batı Trakya azınlık halkı eğitimin ne demek olduğunu,
neden gerektiğini hem bizzat yaşadığı sıkıntılar hem de dünyada yaşanan yeni gelişmeler
sayesinde daha iyi anlar hale gelmiştir. Lakin, halk tam bir ikilem içinde kalmıştır. Hem
asimile olmamak hem de iyi bir eğitim isteyen bu insanlar durumun kendi ülkelerinde
değişmeyeceğini anlamış ve Türkiye doğru eğitim göçü başlamıştır. Tabi bu yıllarda her aile
çocuğunu Türkiye’ye gönderebilecek halde olmadığından öğrenci sayıları ortalama bir durum
seyretmiştir.
227 a.g.e., s.4
228 Fatma Tunç Yaşar, Batı Trakya, Meriç’in öbür yakası, İstanbul, İlke Yayıncılık, 2005, s.44
98