LOZAN'DAN GÜNÜMÜZE BATI TRAKYA'DA AZINLIK EĞİTİMİ ...

ilmiyordum, sonradan öğrendim, yoksa Bakana bunları da söylerdim. Bunlar
Osmanlı ülkesinde olurken, Avrupa’da böyle şeyler tartışılmıyordu
bile.” 285
İstanbul’daki Rum azınlığın okullarına baktığımız zaman bu okullardan en bilineni ve
eskisi Fener Rum Okulu’dur. Bu okul “1856 Islahat Fermanı’ndan önce Patrikhane’nin
seçtiği 5 metropolit ile bu tarihten sonra Patrikhane’nin Meclisi (Sen Sinod) üyesi bir
metropolitin başkanlığında Rumların ileri gelenleri arasından seçilen 5 kişilik bir kurulca ve
1923 Lozan Antlaşması sonrasında da Patrikhane’nin dolaysız yönetiminden çıkartılarak
Rum cemaati arasından seçilen bir mütevelli heyetçe yönetildi.
1986’da Çanakkale’ye bağlı Gökçeada’daki okullar da dahil olmak
üzere 65 Rum okulu vardı. T.C Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları
Genel Müdürlüğü’ne 30 Eylül 1999 tarihinde Türkiye’de R031 Kodlu
Programı uygulayan 15 Özel Rum Okulu bulunmaktadır… Bugün Rum okulları
yoğun göç nedeniyle kapanma tehdidi altındadır”. 286
“Türkiye, öğrencisi olmayan Rum cemaatine ait İstanbul `daki okullara
yıllardır müdür atıyor. Lozan Antlaşması hükümleri gereği atanan müdürler
sayesinde okullar kağıt üzerinde açık görünüyor. Kapısına kilit vurulan
okulların bir kısmında yaşlı Rumlarla fakir Rum aileler kalıyor. Okul kimliğini
kaybederek meskene dönen binalara atanan müdürler ise Türk–Yunan
ilişkilerinin bozulmaması için hem yıllardır öğrenci bekliyor hem de okullara
gidip gelerek buralarda adeta nöbet tutuyor. İstanbul `da Rum cemaatine ait
15 ilköğretim okulu, 6 lise bulunuyor. Milli Eğitim `e bağlı okullardan
Tarabya, Yeniköy , Kurtuluş, Ayakonstantin, Merkez ve Bakırköy Özel Rum
ilköğretim okulları fiilen kapalı. Heybeliada `daki Rum Erkek Lisesi , Beyoğlu
`ndaki Özel Merkez Rum Lisesi ile Özel Yuvakimyon Rum Kız Lisesi de aynı
akıbeti paylaşıyor. Rum cemaatine ait okullarda toplam 122 ilköğretim, 66 lise
öğrencisi bulunuyor.
285
Onsunoğlu, “Frangudaki’yi…”
286
Hakkı Akalın, Ege’de Bahar – Gül mü Diken mi! , Ankara, Ümit Yayıncılık, Birinci Baskı, Ocak 2000, ss.
162 - 163
123