LOZAN'DAN GÜNÜMÜZE BATI TRAKYA'DA AZINLIK EĞİTİMİ ...

3.3. 1967 – 1974 Arası Dönem
Zaten ters gitmeye başlayan durum 1967 Cunta yönetiminin ülke idaresine gelmesiyle
iyice kötüleşmiş ve Batı Trakya Türklerini bekleyen zor günlere adım atılmıştır. Artık bundan
sonra ne okul encümeni seçimi ne de cemaat yönetim kurulu seçimleri yapılmamıştır. Her
şeyi Cunta yönetmeye başlamıştır. Okul kurulları Cunta tarafından atanmaya başlanmış ve
sonuç olarak azınlık eğitimi bütünüyle güdüm altına alınmıştır. Daha önce var olan tabelalar
birer birer indirilmeye başlanmış ve okullar da daha sık kapatılır hale gelmiştir.
Cunta döneminde Batı Trakya Türkleri çok zor yıllar yaşamışlardır. Birçok hakları
kısıtlanmış, temel ihtiyaç sayılabilecek gereksinimleri önlenmiş ve bu dönemden kalma
baskıcı politikalar cuntadan sonra da kısmen devam etmiştir. Enosis hayaline kapılıp
sürüklenen Cunta yönetimi bu dönemde Türkiye ile ilişkilerini bozmaktan kaçınmamış ve
hatta bilerek bozma yoluna gitmiştir. Özellikle Batı Trakya’nın Meriç (Evros) bölgesindeki
Bulgar sınırına yakın yerleşim bölgeleri bir açık cezaevi gibi yönetilmiş, köylerden bir
ihtiyaç nedeniyle şehre gitmek isteyen azınlık bireylerinden köyden giriş ve çıkışlarda kimlik
göstermeleri istenmiştir. Buna getto da denebilir. Bu uygulamaya kimse ses çıkarmamış ve
Türkiye komünizm tehlikesiyle uyutularak uzun yıllar boyunca bunu seyretmiştir. Bu
dönemde Türkçe müzik dinlenmesi, televizyon izlenmesi ve gazete okunması da
yasaklanmıştır. Aynı dönemde azınlığa ait okul tabelalarındaki Türk kelimesi de çıkartılmıştır.
İşin ne kadar vahim boyutlara vardığını anlatabilmek için bu yasaklara 1973’te eklenen ve
Türk azınlığın otomobil alım-satımını engelleyen uygulamaya da değinmek gerekir.
1967 yılında Cunta yönetiminin göreve gelmesiyle beraber azınlığın yaşamı ve
özellikle de eğitimi kötü bir döneme girmiştir. Okulların yönetim sorumluluğunu taşıyan
kurullar Cunta yönetimi tarafından atanmaya başlanmıştır. Türklerin kurmuş oldukları çeşitli
dernek ve birliklerin tabelalarındaki Türkçe yazılar kaldırılmış ve Türkçe okul tabelaları
Yunan yetkilileri tarafından indirilmiştir.
“Türk” ifadesinin kullanılması ile ilgili yasak başta olmak üzere, 1974’te yaşanan Kıbrıs
Krizi’nden sonra Türk-Yunan ilişkilerinin giderek bozulmasıyla Türkler üzerindeki baskılar
artmıştır. Uluslararası anlaşmalarda kendi okullarını kendisinin kuracağı, yöneteceği ve
82