Nr 614-615, lipiec-sierpień 2006 - Znak

PO PIELGRZYMCE
Stefan Wilkanowicz
„Mądrość ewangeliczną, zaczerpniętą z dzieł wielkich świętych
i sprawdzoną we własnym życiu, trzeba nieść w sposób dojrzały, nie
dziecinny, i też nie agresywny, w świat kultury i pracy, w świat mediów
i polityki, w świat życia rodzinnego i społecznego. Sprawdzianem autentyczności
waszej wiary i waszej misji, która nie zwraca uwagi na siebie,
ale realnie budzi wiarę i miłość, będzie porównanie z wiarą Maryi”
(Częstochowa, 26 maja).
Co słowo to problem i zadanie. Rzadko zdarza się taka kondensacja,
ogromny program zawarty w dwóch zdaniach.
Co można powiedzieć na gorąco? Może zacząć od pytań?
„Mądrość ewangeliczna” – to znaczy jaka? Nie spekulacja, lecz niesiona
człowiekowi Dobra Nowina o miłości Chrystusa i szansie na jakieś
zjednoczenie się z Nim – to chyba najistotniejsze.
„Zaczerpnięta... i sprawdzona...” – nie abstrakcyjna, lecz potwierdzona.
Zaczerpnięta z „dzieł wielkich świętych” i sprawdzona w mojej
własnej biografii, odnosząca się do życia codziennego.
„Nieść w sposób dojrzały, nie dziecinny” – to chyba znaczy bezustannie
pogłębiać to, cośmy otrzymali w czasie dzieciństwa i młodości.
Ale jak dochodzić do powszechnej, dojrzałej formacji chrześcijan dorosłych?
Jak to robić w Kościele?
„W sposób dojrzały (...) i nie agresywny” – to pozornie oczywiste,
ale trudne. Wahamy się bowiem między uprzejmą tolerancją, która wygląda
na obojętność, a twardym narzucaniem poglądów albo i odsądzaniem
od czci i wiary.
„W świat kultury i pracy, w świat mediów i polityki, w świat życia
rodzinnego i społecznego” – to znaczy: wszędzie. Ta mądrość ewangeliczna
ma realnie budzić wiarę i miłość. Jak to robić w dzisiejszym świecie
polskiej polityki?
Módlmy się o świętego apostoła polityków.
STEFAN WILKANOWICZ, ur. 1924, b. redaktor naczelny „Znaku”,
prezes Fundacji Kultury Chrześcijańskiej ZNAK.
9