Nr 614-615, lipiec-sierpień 2006 - Znak

ZDARZENIA – KSIĄŻKI – LUDZIE
M.P.: Bywa raczej tak, że jedna jest mniej wierząca, na przykład była
ochrzczona, ale wiara nie jest dla niej czymś ważnym. Myślę, że to nie są
sytuacje uniemożliwiające małżeństwo, choć trzeba mieć świadomość
trudności, które się mogą pojawić. Albowiem dla osoby prawdziwie
wierzącej wiara jest czymś bardzo istotnym. Wieczory dla Zakochanych
dla kogoś, kto nie wierzy, mogą być cenne choćby z tego powodu, iż
uczą rzeczy najbardziej podstawowych. Ale trzeba powiedzieć jasno: to
jest przygotowanie do sakramentu. Jeśli dla kogoś ślub to tylko zwyczaj,
ceremonia, trochę ładniejsza niż w urzędzie stanu cywilnego, sakrament
oczywiście będzie działał, ale taka osoba nie skorzysta ze wszystkich
łask, które on daje.
Jaki jest, zdaniem Państwa, główny cel Wieczorów?
J.C.: Przygotowanie do zawarcia sakramentu małżeństwa polegające na:
pełniejszym wzajemnym poznaniu się narzeczonych, przekazaniu narzeczonym
podstaw nauczania Kościoła dotyczącego małżeństwa oraz stworzeniu
warunków do ponownego przemyślenia przez narzeczonych decyzji
o zawarciu małżeństwa.
E.C.: Zanim zostaliśmy małżeństwem, sami uczestniczyliśmy w Wieczorach
dla Zakochanych. Dało mi to możliwość pogłębionego spotkania
z przyszłym mężem. Ważne było też usłyszenie małżonków opowiadających
o swoim doświadczeniu. Niektóre wypowiedzi wydawały mi się
wtedy abstrakcyjne. Ciekawiło mnie jednak wszystko, co się może w małżeństwie
wydarzyć, oraz to, jak sobie inni ze swoimi problemami radzą.
Przede wszystkim jednak miałam okazję, żeby uświadomić sobie, co myślę
na dany temat, opowiedzieć o tym narzeczonemu i poznać jego poglądy.
Najważniejsze było więc chyba szczere spotkanie z tą drugą, bliską
osobą.
Szczerze można też porozmawiać choćby w kawiarni.
J.C.: Z każdą parą narzeczonych bywa inaczej, niemniej jednak często
zdarza się, że niektóre tematy, ważne z punktu widzenia ich przyszłego
małżeństwa, w takich prywatnych rozmowach się pomija na przykład
z powodu skrępowania, nieśmiałości czy po prostu niewiedzy. Tymczasem
podczas Wieczorów prowokujemy do ich przeanalizowania. Spotkania,
w których uczestniczyłem z przyszłą żoną, dały mi wiarę w sie-
171