Nr 614-615, lipiec-sierpień 2006 - Znak

128
HALINA BORTNOWSKA
znaków, które urzeczywistniają, co znaczą. Dwa początki duchowego
rozwoju. Ważne. Ten pierwszy – hasło dla sumienia, że pora objąć
władzę – niesłychanie potrzebny wszystkim, nie tylko wychowywanym
w wierze. Pragnęłabym, by wiara w nich była i nie gasła, gdy
przestaną być dziećmi. I aby to wiara umacniała i dawała ewangeliczne
natchnienie dojrzewającemu sumieniu.
Ale realizm, trzeźwa obserwacja skłania mnie do uznania, że trzeba
też zadbać, by sumienie miało szansę przetrwać kryzys niepielęgnowanej
wiary, zagłuszonej przez troski i wydziobywanej przez ptaki
na płytkim gruncie. Sumienie może obronić wiarę przed zaniedbaniem,
ale przede wszystkim powinno rozwijać się, by mógł dojrzewać
człowiek.
Kiedyś bardziej myślałam o tym, by dzieci nie zostały rozproszone
prezentami i krzątaniną wokół stroju i odwiedzin krewnych, a także
by nie były krzywdzone w ramach domowej popijawy. To wszystko
ważne, ale teraz myślę przede wszystkim o tajemnicy rozwoju
sumienia, świadomości moralnej, skupionej wokół błysku powinności
i szansy drogi, jaką wskazuje Jezus.
Może On sam powie „Idź za mną”. Albo w sposób nieuchwytny,
najwewnętrzniejszy z wewnętrznych oddziaływań obdaruje poczuciem
„Warto tak właśnie”. „Warto stawać się człowiekiem dla innych,
wychodzić z zakamarka egoizmu i egocentryzmu”.
Są rodzice niewierzący czy niepraktykujący, którzy chcą dać swoim
dzieciom staż budzenia sumienia – nie tylko sam udział w ozdobnej,
tradycyjnej ceremonii. Sami do komunii nie przystąpią, szanując ją
na tyle, by uznać, że warunków godnego przyjęcia spełnić nie mogą.
Słucham jakby ich uszami: co się mówi podczas uroczystości. Niebezpieczna,
denerwująca próba.
Mały chłopczyk z przejęciem recytuje wiersz – hymn ku czci Eucharystii.
Wraz z refrenem „a kto Dar odrzuca, zginie marnie”. Pozostaje
nadzieja, że mały recytator nie rozumie sensu wypowiadanych
słów i że nie chwytają go też ci z obecnych, którzy do komunii
nie przystępują. Najprawdopodobniej nikt nie tłumaczył ani im, ani
dziecku, na czym to „odrzucanie Daru” może polegać. Lepiej wybrać
inny tekst. A swoją drogą powiedzieć – i może jeszcze raz przy-