Le trait "De unitate formae" de Gilles de Lessines ... - Boston College

[80 AEGIDII 1)10 I.ESSINES DE UNITAÏE FORMAI:.
mus, scd ipsarn aniinam ex qua fluit huiusmodi potentia et aliae ' similiier.
Unde socundiim fallacinm accidenlis procedit consequentia , ctiain si
anima idem essel qiiod intellectus, quia adhuc potest aliquid altribui
ei in quantum dicitur anima ' quod non convenit ei in quantum dicitur
intellectus.
VI ^. Rursus vero, nec frustra dicitur natura laborare ante intro-
ductionem nnimae, ubi multa ante videtur agere. Quae omnia facit ut
materiam deljitam ad hoc quod sit conveniens subioclum tali formae
reddat, et hoc indicat formae nobilitatem , non miiUitudinem. Sicut
enim in motu ad locum, quanto rcmotior est, tanto plura pertransit
ipsum mobile loca média, tamen nihilominus tantum * dicitur unus '',
quando ad unum locum tendit in quo quiescit, nec propter pluralitatem
locorum mediorum dicitur esse ad plura loca ; sic in motu ad formam
unam, quanto nobilior est et remotior a potestate naturae, tanto per-
transit ipsum subiectum per plures formas secundum rationem, nec
tamen dam ipsi rationem " multorum motuum, sed tantum est unus
propter illam formam quae intenditur, in qua quiescit motus.
VII ^. Adhuc quod iterum subiungunt *. quod si intellectiva ' per se
agit omnium formarum actiones, quare non ponitur forma omnium cor-
poralium et forma omnium vegetabilium, et cetera, patet quod dupli-
citer deviat a recto '" huiusmodi ratio. Primo ", quia " supponit fal-
sum, scilicet quod nos ponamus quod intellectiva in homine agat omnes
operationes, immo potius dicimus quod homo per se est agens omnes
i-oil. R. fol. operationes '^,
'"'' ^-
| tamen
'* mediantibus poientiis quae sunt ipsius com-
positi ex anima et corpore, licet '^ ipsa anima principium sit ipsarum
potentiarum '®. Insuper et in alio deviat a recto ipsa consequentia
quia ", etsi ponamus '** intellectivum esse formam ultimam in homine
et solam, tamen non ex hoc potest poni forma completiva in aliquo
subiecto quod non habet rationem subiecti respectu ipsius, sicut nec
' aîë B. — - adhuc — .inirna] oni. B : aliquid potest attribui ei in quantum anima add.
in marg. C. — " addidi VI; cf. p. 11], VIL — * om. B. — '' minus B. — " nec tamen — rationem
1 om. B ; add. in mnrg. C. — ' addidi VII : cf. p. 11), VIII. — ' subiungil B. — ' inlelli-
frentiji B. — "* a recto] sitp. lac. scripsit C. — " prima P. — '- quod B. — " immo — opferatiimcs]
0)11. P : potius itcnini scripsit C. — '* cum B. — '= sed B. — '" immo potins dicimus
quod huius per se est agens oiuues operationes add. in manj. P. — '• quod B. — "* quod
add. B et delevit C.
,