Le trait "De unitate formae" de Gilles de Lessines ... - Boston College
Le trait "De unitate formae" de Gilles de Lessines ... - Boston College
Le trait "De unitate formae" de Gilles de Lessines ... - Boston College
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
cod. P. (ni.<br />
[98 APPENDIX EX CODICE PARISIENSI.<br />
quod non erat prius, sed tantum imperfeclus, et per hune modum <strong>de</strong><br />
iniperfecto fit perfectum.<br />
IV. Concludilur eliam in secundo capitulo tertiae partis in<br />
prima ratione, " quod unius entis simpliciter erit ' tantum una forma ' «.<br />
Ad quod adversarius possit respon<strong>de</strong>re, quod sicut ipsum ens est unura,<br />
ista forma illius enlis erit una ; sed constat quod unitas entium cora-<br />
positorum résultat ex mullis componentibus, et i<strong>de</strong>o erit etiam unitas<br />
formae resultans ex multis formis componentium. Sed haec responsio<br />
nihil facit pro adversario, si atfendatur causa unitatis in unoquoque<br />
j ente uno, quae est unitas ipsius esse. Esse autem compositorum non<br />
potest dici compositura ex pluribus actibus essendi, quia partes com-<br />
positi, secundum rationem qua sunt partes, non habent aliud esse quam<br />
totius corapositi, licet ipsae partes, .secundum id quod sunt absolute,<br />
liabeanl aliud esse et unaquaeque suum proprium, et i<strong>de</strong>o aeque sim-<br />
pliciter est esse romposiii sicut esse partis ; quare non résultat ex<br />
multis secundum quod multa sunt per esse, sed secundum quod unum<br />
sunt per ali(|uam formam unam omnium, et sic adhuc sequitur quod<br />
sit una forma simplox cuiuslibet entis unius quod per se est unum.<br />
V. In tertio capitulo tei'tiae partis, ut primum inconveniens <strong>de</strong>cla-<br />
ratur contra illud quod ibi concluditur, scilicet « quod ea<strong>de</strong>m sunt<br />
numéro et differentia tamen numéro et secundum i<strong>de</strong>m r, ^, potest<br />
dicere adversarius quod in argumento est fallacia scilicet acci<strong>de</strong>ntis,<br />
quia vidotur ibi médium variari. Cum enim dicitur corpus vivum et<br />
animatum esse alterius generis quam corpus non vivum et inanima-<br />
tum, verum dicitur si li i- non vivum ^ et « inaniraatum ^ dicantur<br />
négative, ita tamen quod per ipsa intelligatur differentia positiva, et<br />
tune etiam differunt numéro. Sed cum assumitur quod corpus vivum<br />
et mortuum sint unum numéro propter unitalem formae secundum<br />
rationem adversarii, iam patet quod li « mortuum ?> sive li '^ non<br />
vivum B accipiuntur privative tantum et non significant aliam differen-<br />
tiam positivam, nisi tanlum habitum illum cuius dicuntur privatio, et<br />
' iteruin scripsit P. — - V. p. 61]. — ^ V. p. 65].