“Zoals een goed ambtenaar betaamt” Liber Amicorum - CAOP
“Zoals een goed ambtenaar betaamt” Liber Amicorum - CAOP
“Zoals een goed ambtenaar betaamt” Liber Amicorum - CAOP
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
100<br />
Toen ik dit overzicht van regels voor het eerst las, in <strong>een</strong> krantenartikel,<br />
dacht ik: “hah, daar wil ik meer over weten, dit geeft munitie<br />
voor mijn kritiek op regels.” Ik heb met<strong>een</strong> haar boek gekocht: ‘Het<br />
is mooi geweest. Het kantoor is g<strong>een</strong> pretpark’. Het betoog van Mair<br />
bleek tot mijn verrassing – vooroordelen zijn ook mij niet vreemd<br />
– zeer genuanceerd en prikkelend. In het kort. Mair geeft aan dat<br />
de werkplek de afgelopen jaren behoorlijk van slag is geraakt. Het<br />
nieuwe werken vindt overal ingang: 24 uur per dag, 7 dagen per<br />
week, overal ter wereld, kan de werknemer aan de slag en snel en<br />
flexibel reageren. “En dus geldt: weg met de hiërarchie, lang leve<br />
teamwerk. Betutteling en dwang maken plaats voor zelfsturing<br />
en ‘je eigen verantwoordelijkheid nemen’ en de werknemer wordt<br />
niet langer tot in detail op precieze regels gewezen – nee, je moet je<br />
als werknemer tegenwoordig vooral ‘betrokken’ voelen […] Al met<br />
al doemt het beeld op van <strong>een</strong> wereld waarin mensen in organisaties<br />
excelleren omdat ze hun verantwoordelijkheid nemen en buitengewoon<br />
veel plezier beleven aan wat ze doen, en dus nagenoeg<br />
g<strong>een</strong> regels, plichten en structureren meer nodig hebben.” 12<br />
Het is g<strong>een</strong> wereld waar Mair veel plezier aan beleeft; ze m<strong>een</strong>t<br />
ook dat het in de werkelijkheid heel anders uitpakt. In <strong>een</strong> subtiel<br />
betoog laat ze zien hoe dit nieuwe werken ertoe leidt dat werknemers<br />
hun eigen uitbuiting ter hand nemen en dat dit uiteindelijk<br />
leidt tot de Dictatuur van het Werk: “Met flexibele werktijden,<br />
tekortschietende structuren, veel te ambitieuze doelen en <strong>een</strong> uitermate<br />
breed takenpakket worden de deuren wagenwijd opengezet<br />
voor werken zonder maat, tot ver voorbij de grens van wat<br />
mensen aankunnen.” 13<br />
Met andere woorden: ik heb op mijn werk g<strong>een</strong> prikklok en alle<br />
vrijheid om mijn eigen werktijden te bepalen, maar de consequentie<br />
is dat ik ’s avonds en in het weekeinde nog steeds aan het werk<br />
ben. Met haar regels, die op het eerste gezicht op mij in ieder geval<br />
nogal absurd overkwamen, wil Mair dus juist haar medewerkers<br />
beschermen tegen overbelasting. Daarnaast vindt ze dat we niet<br />
naïef moeten zijn. Werknemers en werkgevers hebben niet vanzelfsprekend<br />
dezelfde doelen en belangen en het is dan ook “niet<br />
pijnlijk of onbehoorlijk om deze ‘ongelijkheid’ tot uitdrukking te<br />
brengen in <strong>een</strong> hiërarchisch gestructureerde verhouding.” 14 Of, zoals<br />
Mair stelt: