“Zoals een goed ambtenaar betaamt” Liber Amicorum - CAOP

Hierbij valt te denken aan de bescherming van de grondrechten
van overheidswerknemers, de doorwerking van beginselen van
behoorlijk bestuur en voorzien in een wettelijk kader van integriteitcodes
en gedragscodes, etc.
Op die wijze kan een bijzondere ambtelijke status ook tot uiting
komen binnen de setting van het civiele arbeidsrecht.
Conclusie
Niessen kan bij het neerleggen van zijn functie als hoogleraar, 28
jaar na het verschijnen van zijn preadvies aan de NJV, constateren
dat er inmiddels veel is veranderd in de ambtelijke rechtspositie.
Het normalisatieproces heeft, vergeleken met situaties in 1982,
de rechtspositie van ambtenaren op vele verschillende deelonderwerpen
aanzienlijk veranderd. Er is echter nog steeds sprake van
twee gescheiden rechtsstelsels. De voortekenen wijzen erop dat in
de komende jaren belangrijke besluiten over de toekomst van de
ambtelijke rechtspositie genomen gaan worden.
De vraag is of er sprake is van een voortzetting van de golfbeweging
in de discussie. In dat geval zal het onderwerp blijven wegebben
en opkomen al naar gelang de (politieke) wind waait.
Indien echter het politieke klimaat voor herziening op dit moment
gunstig is, waar alle voortekenen op wijzen, kan het zijn dat
de komende jaren toch veranderingen worden doorgevoerd. Dat de
laatste stappen in het normalisatieproces gezet gaan worden.
Mijn advies daarbij is: zorg dat deze veranderingen leiden tot
één, op onderdelen nieuw arbeidsrecht, dat ook van toepassing is
op ambtenaren. Zadel de overheidssector niet op met de gebreken
die het huidige civiele arbeidsrecht kenmerken.
Kortom, op weg naar één arbeidsrecht voor werknemers en
ambtenaren: that should be it.
24 HR 20 mei 2005, JAR 2005/156. Zie hierover
L.C.J. Sprengers, ‘Medezeggenschap en primaat
van de politiek: or tussen wal en schip’, Tijdschrift
voor Ambtenarenrecht 2008-4, p. 203-214.
25 ROP-advies, ‘Normalisatie rechtspositie overheid’,
Den Haag, 26 juni 2006, p. 3.
145