“Zoals een goed ambtenaar betaamt” Liber Amicorum - CAOP

150
Ik kan het daarom niet laten de problematiek nog eens vanuit mijn
invalshoek op tafel te leggen. Immers, als de politiek en wetenschap
hebben gesproken, zijn er altijd nog de betrokkenen zelf, de
overheidsdienaren die een arbeidsrelatie met hun werkgever zijn
aangegaan.
In het kader van het ROP-advies uit 2006 is gesproken over de mogelijkheid
de laatste stap te zetten. De laatste stap werd gedefinieerd
als: het regime van de ambtenarenwet vervangen door het regime
van het commune arbeidsrecht, in hoofdzaak bepaald door het BW
en de Wet cao. Het conceptadvies van bonden en werkgevers ging
in die richting. De bonden werden echter door de achterban teruggefloten.
Daarbij speelden volgens mij de volgende overwegingen
bij de betrokken vakbondsleden:
- Waarom zouden we het doen, wat is het voordeel voor werknemers
bij de overheid, zeker het ontslagrecht in de private sector
is niet goed geregeld.
- Waaruit blijkt het bijzondere van het werken bij de overheid als
het niet de ambtelijke status is?
- Normalisatie van de rechtsverhouding kan niet gelden voor
uniformdiensten en degenen die belast zijn met de uitvoering
van het geweldsmonopolie van de overheid.
- De overheid wil de ambtelijke status alleen afschaffen om ambtenaren
bij bezuinigingen makkelijker te kunnen ontslaan.
Overigens gebiedt de eerlijkheid mij te melden dat ik sterk de indruk
heb dat het hele gebeuren het gros van de ambtenaren niet
direct interesseert. Toen Abvakabo FNV in 2006 106.000 leden aanschreef
met de vraag of ze wilden instemmen met verdergaande
normalisatie conform het concept-ROP-advies, kwamen er 321
stemformulieren terug, waarvan ruim 250 negatief.
Wel of niet een stap verder. Wat is er voor wat is er tegen?
De inhoudelijke aspecten zijn allemaal prima beschreven in eerdergenoemd
ROP-advies. De discussie wordt onder andere weer
actueel door het aangekondigde initiatiefwetsontwerp van mevrouw
Koser Kaya.
Grofweg is er een aantal motieven voor verdergaande normalisatie
te vinden bij de voorstanders:
- Normalisatie (met name van het ontslagrecht en wachtgeldregelingen)
zou leiden tot besparingen. Dit was de oorspronkelijke
motivatie voor het IBO-onderzoek dat uiteindelijk leidde