Open document als PDF

3. VERKEER EN VERVOER
3.1. Meerjarenprogramma Infrastructuur en Transport (MIT)
3.1.1. Belangrijkste ontwikkelingen
De mobiliteit in Nederland is in 1994 met 1% gegroeid. Het aantal
personenautokilometers steeg met 1,6%. Gemeten over alle dagen is de
groei van de automobiliteit ten opzichte van 1986 16%. Daarmee is de
ontwikkeling nog steeds in lijn met de doelstellingen van het SVV-II
(structuurschema verkeer en vervoer). Het percentage wegen waarop de
in het SVV nagestreefde congestiekans niet wordt gehaald, bleef ongeveer
gelijk. Op een derde van de achterlandverbindingen wordt de streefwaarde
niet gehaald. Het aantal reizigerskilometers per trein daalde; tram,
bus en metro bleven op het peil van 1993. Het aantal fietskilometers steeg
met 4%. Het percentage vertragingen van treinen steeg ietwat, vooral als
gevolg van werkzaamheden om de capaciteit van het spoorwegennet te
vergroten.
Het binnenlands vrachtvervoer over de weg vertoont sinds 1993 een
daling door een afname van het eigen vervoer. Het beroepsvervoer blijft
gelijk. Tegenover een daling van het aanbod van lading in traditionele
sectoren voor de binnenvaart staat een succes in de containervaart tussen
Rotterdam en Duitsland/Antwerpen.
Het goederenvervoer per spoor laat tot 1994 een afname zien. Verbetering
van de dienstverlening en de ontwikkeling van nieuwe produkten
zullen – mede door de verzelfstandiging van het goederenbedrijf – in de
komende jaren voor een meer positieve ontwikkeling zorgen.
De daling van de uitstoot van stikstofoxide en koolwaterstoffen door het
wegverkeer is in 1994 voortgezet. De uitstoot van kooldioxide steeg echter
opnieuw.
Voor het eerst sinds enkele jaren steeg het aantal verkeersdoden en
-gewonden. De daling van de verkeersonveiligheid, die de afgelopen jaren
al minder werd, lijkt tot stilstand te komen. Daarmee wordt het zonder
extra maatregelen nagenoeg onmogelijk de doelstelling voor 2010 (50%
minder doden en 40% minder gewonden dan in 1986) te halen en komen
zelfs de doelstellingen voor 2000 (25% minder doden en gewonden dan in
1986) in gevaar.
3.1.2. Beleidslijn 1996–2000
De beleidslijn van het SVV-II, de bereikbaarheid verbeteren binnen de
randvoorwaarden die uit een oogpunt van leefbaarheid daaraan worden
gesteld, blijft uitgangspunt. Verkeer en Waterstaat geeft hier inhoud aan
door een benadering waarbij alle vervoerswijzen een rol spelen. Via die
benadering streeft Verkeer en Waterstaat naar een efficiënt, veilig en
duurzaam personen- en goederenvervoer. Verkeer en Waterstaat tracht dit
te bereiken door volgens deze benadering op een slagvaardige wijze
infrastructuur te realiseren en daarnaast door de mobiliteit in personenen
goederenvervoer te beïnvloeden. Deze aanpak wordt op drie niveaus
uitgevoerd: internationaal, nationaal en regionaal. Op elk niveau liggen de
verantwoordelijkheden verschillend. Vanuit het nationale beleid wordt
geprobeerd een verbinding te leggen, zowel naar het Europese, als naar
het regionale beleid.
3.1.3. Beleidsaccenten
In de periode 1996–2000 staat de uitvoering van het regeerakkoord van
het kabinet Kok centraal. Daarbij ligt voor Verkeer en Waterstaat de nadruk
op:
– regionale versterking en decentralisatie (3.1.3.1);
Tweede Kamer, vergaderjaar 1995–1996, 24 400 hoofdstuk XII, nr. 2 15