Karizmatik Liderlik Ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama

12
Davranışsal Teorilerin, Özellikler Teorisine göre çok önemli üç faydasının
bulunduğu söylenebilir. Bunlar (Zel, 2001: 101);
Özellikleri araştırmaktansa, davranışları ortaya koymak biçimsel liderlerin
yanında, biçimsel olmayan liderleri de ortaya çıkarır.
Eğer lideri tanımlayabilecek etkili davranış biçimleri ortaya çıkarılırsa,
eğitim yoluyla liderlik davranışları kişilere kazandırılabilir.
Liderin davranış biçimlerine karşılık grubun diğer üyelerinin (izleyicilerin)
davranışları, lider ile izleyenlerin davranış ilişkilerini yakından inceleme fırsatı
yaratır.
Bu teorinin ana fikri, liderleri başarılı ve etkin yapan hususun, liderin
özelliklerinden çok, liderlik yaparken gösterdiği davranışlar olduğudur. Liderin astları ile
haberleşme şekli, yetki devredip devretmemesi, planlama ve kontrol şekli, amaçları
belirleme tarzı vb. gibi davranışlar liderliğin etkinliğini belirleyen önemli faktörler olarak
ele alınmıştır. Liderin kendisi kadar izleyicilere de ağırlık verilmiştir (Koçel, 2001: 470).
Davranışlar Yaklaşımı’na göre, liderliğe özgü belirli davranışlar vardır ve
bunlara uygun hareket edenler, liderlik özellikleri göstermeye başlarlar. Bu yaklaşıma
göre liderlik, liderin özelliklerinden çok, onun davranışlarının ve bunların sonuçlarının
grup tarafından kabullenilmesi ve beğenilmesiyle ortaya çıkar ve sürekli olur. Kuşkusuz,
liderin faaliyetlerini etkileyen ve biçimlendiren diğer bazı değişkenleri de gözden uzak
tutmamak gerekmektedir. Buna göre, liderin davranışlarını belirleyen değişkenler şunlardır
(Dilek, 2005: 12):
i. Takipçiler: Genellikle liderlik davranışı, liderin hitap ettiği grubun yapısına
ve amaçlarına bağlıdır. Bu takipçiler grubunun farklı yapı ve özellikte olması, onların istek
ve arzularının farklılaşmasına yol açmaktadır. Örneğin, kültür seviyesi, yaş, tecrübe,