Karizmatik Liderlik Ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama

79
2004: 16). Bu tanımlardan bazıları şöyledir ( Vural ve Coşkun, 2007: 9-10, Bakan ve
Büyükbeşe ve Bedestenci, 2004: 19-20, Pira ve Sohodol, 2004: 100);
Örgüt kültürü örgüt üyelerince paylaşılan davranış örnekleri, inanç ve
değerler gibi temel yaklaşımlar ve görüşlerin ele alındığı bir mozaiktir.
Örgüt kültürü,
çalışanların tutum, inanç, varsayım ve beklentileri ile
bireylerin davranışlarını ve bireyler arası ilişkilerini belirleyen faaliyetlerin nasıl
yürütüldüğünü gösteren normlar denetimidir.
Örgüt kültürü insanların birbiriyle kurdukları güvene dayalı bağlantılar ve
işbirliği temelinde faaliyet göstermelerini sağlayan şebeke ve topluluklardan oluşan sosyal
sermaye ve zenginlik yaratmak üzere kullanıma sokulan bilgi, enformasyon, mülkiyet ve
deneyimi harekete geçiren entelektüel sermayeden oluşur.
Örgüt kültürü bir çeşit kutsallık yüklenen moralite ve değerler seti olarak
adlandırılan ve bireyleri bütünleştirmeye yardımcı olan bir olgudur.
Örgüt kültürü dışsal adaptasyon ve içsel entegrasyon problemleriyle başa
çıkmak için bir grup tarafından ortaya atılan, keşfedilen, öğrenilerek geliştirilen ve yeni
üyelere bu tür problemlerle ilişkilerinde algılamaları, düşünmeleri ve hissetmeleri için yol
olarak öğretilen varsayımlar modelidir.
Yılar içinde yavaş yavaş fark edilmeden oluşan örgüt kültürü, misyon
cümleleri gibi hiçbir zaman yazıya dökülmez. Örgütün ruhu olan ve de örgüt içinde olup
biten hemen hemen her şeyin belirleyicisi olan kültür dile getirilmeyen kurallar ve
geleneklerdir. Örgütte hangi odaların bir tapınak gibi görüldüğünü, erkeklerin kravat takıp
takmayacaklarını, kimin kiminle hangi ses tonuyla konuştuğunu belirler. Günün yirmi dört
saati görünmeden çalışan ve örgüt hayatının kalitesini belirleyen trafik ışıkları gibidir.