Karizmatik Liderlik Ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama

48
olduğuna inanmaktadırlar. Bu güçlerin, izleyicilerin (grubun) yararına olacak biçimde lider
tarafından sık sık sergilenmesi gerekmektedir (http://www.merih.net, 2009).
Weber karizma terimini bireyi normal insanlardan ayıran hiç olmazsa istisnai
bazı kudretleri belirten kişisel bir özellik (Kaya, 1998: 35) olarak tanımlamaktadır.
Weber’e göre karizma kavramının anlamı şunları ifade etmektedir (Gül, 2003:
20):
Büyüsel özellikleri olan bir liderin varlığı,
Lider ve izleyicileri arasındaki duygusal bağlılık,
Kitlelerin bir “baba” figürüne olan bağımlılığı,
Liderin güçlü, her şeyi bilen ve faziletli bir kişi olduğu yolunda yerleşmiş bir
kanaatin varlığı,
Liderin dünyevi veya dinsel nitelikte şaşırtıcı doğaüstü güçleriyle ilgili şöhreti,
Sadece sevgi üzerine kurulu bir halk desteği.
Weber ussal-yasal yetkinin ise geleneksel ve karizmatik yetkiden farklı olarak
kişisel olmadığını, seçimle kazanıldığını ve ussal (rasyonel) esaslara dayandığını
belirtmektedir. Bu yetki türünde emirler herkesi bağlayıcı kural ve normlara dayanır ve
yetkiyi elinde bulunduranlar da kurallara uymak zorundadır. Emirlere geleneklere uyduğu
ya da liderin arzusu olduğu için değil, rasyonel kurallara dayanması nedeniyle riayet edilir.
Bürokrasi modelinin ussal-yasal yetkiye dayandığını ifade eden Weber, karizmatik
yetkinin ussal-yasal yetkinin elde edilmesini kolaylaştıracağını da vurgulamaktadır
(http://www.merih.net, 2009).
Weber’in karizmatik liderlikle ilgili görüşlerini aşağıdaki beş unsurla
özetlemek mümkündür (Gül, 2003: 20);
- Lider olağanüstü ilahi hediyelerle donatılmıştır,