Mozley: A Treatise on the Augustinian Doctrine of

Note III. 323
NOTE III. p. 10.
AQUINAS argues for the righteousness of Adam before the
fall as supernatural, or the effect of grace, on this ground :
Manifestum est quod ilia subjectio corporis ad animam,
et inferiorum virium ad rationem, non erat naturalis ;
alioquin post peccatum mansisset, cum etiam in doemonibus
data naturalia post peccatum permanserint. Sum.
Theol. l ma Q. 95. Art. 1.
This necessity of grace, however, before the fall is
explained by Aquinas with various distinctions, the sub
stance of which is, that grace is wanted for supernatural
virtue only by man in his upright state, but for natural
as well in his corrupt ; while the assistance of God as
Prime Mover, which he distinguishes from is grace, neces
sary for all acts in both states. Homo in statu nature
integrae potest operari virtute suae naturae bonum quod est
sibi connaturale absque superadditione gratuiti doni, licet
nonabsqueauxilio Dei moventis. l ma 2 dat
Q. 109. Art. 3.
4 Secundum utrumque statum (corrupt-urn etintegrum)
natura humana indiget Divino auxilio ad faciendum vel
volendum quodcunque bonum, sicut primo movente. Sed
in statu naturae integrae poterat homo per sua naturalia
velle et operari bonum suae naturae proportionatum, quale
est bonum virtutis acquisitae ; non autem bonum super-
excedens, quale est bonum virtutis infusae. Sed in statu
naturae corruptse etiam deficit homo ab hoc quod secundum
suam naturam potest,
ut non possit totum hujusmodi
bonum implere per sua naturalia. Quia tamen natura
humana per peccatum non est totaliter corruptum, potest
virtutem suae
quidem etiam in statu naturae corrupts per
naturae aliquod bonum particulare agere,
sicut aedificare
domos, &c. .
6 Virtute gratuita superaddita virtuti naturae indige
homo in statu nature integrae quantum ad unum, scilicet
ad operandum et volendum bonum sed m
; supernaturale
statu naturae corruptae quantum
ad duo scil. ut sanetur, et
ulterius ut bonum supernaturale virtutis operetur.-
2 dae Q. 109. Art. 2.
T 2