Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

geslachtsdelen, of dat ze hoopte rijk te worden door de een of andere
notabele in een ver land te helpen met het doen van een betaling.
Hij werkte de spam door, daarna de phishing, en kwam uiteindelijk
bij zes mails die daadwerkelijk voor zijn vrouw bestemd leken te zijn.
Eentje was van Rees peuterklasje – een mail om de ouders eraan te
herinneren dat er op een bepaalde avond geld zou worden ingezameld.
Een andere was van het schoolhoofd, waarin hij de leraren op een aanstaande
workshop wees. De laatste vier waren antwoorden op een oorspronkelijk
van een andere leraar afkomstige mail waarin ze vroeg wie
er zin had om na schooltijd een wandelclubje te vormen.
Er verscheen een rimpel op Jasons voorhoofd. De laatste keer dat hij
Sandy’s mail had bekeken, had ze minstens vijfentwintig persoonlijke
mails gehad, variërend van briefjes van leerlingen tot berichtjes van
een aantal moeders.
Hij klikte op de map met oude e-mails van zijn vrouw, maar het enige
wat hij daarin aantrof was de spam die hij zojuist had gewist. Vervolgens
klikte hij op de map met verzonden mails. Leeg. Dat was het moment
waarop hij, met een groeiend angstgevoel, besloot om echt serieus te
gaan zoeken. Haar adressenbestand – leeg. Favoriete websites – niet
één. AOL-buddy’s – niemand. Geschiedenis van bladerprogramma’s, van
de websites waar ze onlangs een kijkje had genomen – leeg.
Godallemachtig, dacht hij, en even kon hij niet ademhalen. Hij was
als het hert dat gevangen zat in het licht van de koplampen, en voelde
hoe de paniek meer en meer bezit van hem nam en hij zichzelf erin
dreigde te verliezen.
Datum en tijd, schoot het door hem heen. Zorg dat je de datum en
tijd vindt. Uiteindelijk draaide alles om de datum en de tijd.
Hij ging terug naar de map met oude mail. Zijn hand beefde. Hij
scrolde naar de oudste gewiste junkmail. Hebbes. De oudste gezonden
mail was bezorgd op dinsdag om 16.42 uur, en dat was ruim vierentwintig
uur voor Sandra’s verdwijning.
Jason leunde naar achteren, hield zijn handen op zijn samengebalde
buik en deed wanhopig zijn best om te begrijpen wat dit alles zou kunnen
betekenen.
Het was duidelijk dat iemand Sandra’s e-mailbestanden zorgvuldig
en opzettelijk had leeggehaald. Als dat was gebeurd op woensdagavond,
de avond van haar verdwijning, dan was de voor de hand liggende
conclusie dat degene die Sandra had meegenomen dezelfde was
102