Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Er zijn rechters die ons alleen al een huiszoekingsbevel zouden
geven omdat u weigert mee te werken.’
‘In dat geval kunt u vast heel snel weer terug zijn, niet?’
‘Ik wil toegang tot uw computer,’ zei D.D.
‘Dat zult u aan diezelfde rechter moeten vragen.’
‘Meneer Jones. Uw... kat wordt nu al zeven uur vermist, en er is geen
spoor van haar...’
‘Hem,’ zei Ree.
‘Hém, niet in de buurt en niet op de plekken waar je normaal... katten
kunt verwachten. De zaak is dringend. Ik had toch wel op enige
hulp van u gerekend.’
‘Ik hou van mijn kat,’ zei Jones zacht.
‘Laat ons dan die computer van u analyseren. Werkt u mee, zodat we
dit zo snel en zo succesvol mogelijk kunnen klaren.’
‘Dat kan ik niet.’
‘Kunt u dat niet, of wilt u dat niet?’ vroeg D.D. een tikje fel.
‘Dat kan ik niet.’
‘En waarom kunt u dat niet, meneer Jones?’
Hij keek haar aan. ‘Omdat ik nog meer van mijn dochter hou.’
Dertig minuten later liep D.D. met Miller terug naar haar auto. Ze
hadden, zuiver voor het protocol, vingerafdrukken van Jason Jones en
Clarissa Jones genomen – om vast te kunnen stellen of er vreemde vingerafdrukken
in huis waren, moesten ze beginnen met het identifi -
ceren van de afdrukken van de bewoners. Jones had vrijwillig mee -
gewerkt, en daarna had hij Ree geholpen bij het geven van haar
vingerafdrukken. Het meisje vond het één groot avontuur. D.D. vermoedde
dat Jason zich gerealiseerd had dat het geen kwaad kon om
daaraan mee te werken, want uiteindelijk was er niets verdachts aan dat
zijn huis vol zat met zijn vingerafdrukken.
Jason Jones had zijn handen gewassen, en vervolgens had hij Rees
handjes gewassen. Daarna had hij de politie zo ongeveer zijn huis uit
gegooid. Zijn dochter moest rusten, had hij gezegd, en daarmee was de
zaak afgedaan. Hij had ze uitgeleide gedaan, en hij had verder geen
vragen gesteld. Niets in de trant van ‘En wat gaat u ondernemen om
mijn vrouw te vinden?’ of ‘Ik smeek u, doet u alstublieft wat u kunt’ of
‘Laten we een zoekactie op touw zetten en de hele buurt uitkammen
tot we mijn beeldschone, dierbare echtgenote hebben gevonden.’
42