Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Precies dat is het probleem.’ Als het huis tot plaats delict verklaard
werd, zouden Jason en zijn dochter hun boeltje moeten pakken en on -
der politiebegeleiding hun intrek in een hotel moeten nemen. D.D.
vroeg zich af hoe dat voor Ree zou zijn, die haar eigen veilige en knusse
plekje thuis zou moeten verruilen voor een goedkope hotelkamer
met bruine vloerbedekking en de geur van verschaalde sigarettenrook.
Het leek D.D. geen goed idee, maar toen schoot haar iets anders te
binnen.
Ze bleef met een ruk staan en draaide zich zo plotseling naar Miller
om dat deze bijna tegen haar op botste.
‘Als we Jason en Ree laten verkassen, zullen we ze vierentwintig uur
per dag moeten laten bewaken. Dat betekent dat we minder mankracht
tot onze beschikking zullen hebben voor het onderzoek zelf
– minder mensen om in deze cruciale eerste uren naar Sandra Jones te
zoeken. Dat weet jij net zo goed als ik. Maar Jason weet dat niet.’
Miller keek haar peinzend aan en draaide aan zijn snor.
‘De rechter die we moeten hebben is Banyan,’ ging D.D. verder,
terwijl ze doorliep. ‘We kunnen de verklaringen alvast klaarmaken en
ze dan meteen na de middagpauze aan haar voorleggen. Ik wil toestemming
voor de computer, de pick-up en, verdomme, voor het hele
huis. Wacht maar af, het zal niet lang meer duren voor meneer IJsberg
ontdooit.’
‘Hé, wacht even. Net zei je nog dat...’
‘En dan is het te hopen,’ viel D.D. hem nadrukkelijk in de rede, ‘dat
wanneer Jason Jones de keus krijgt tussen het verlaten van zijn huis en
het door een deskundige laten verhoren van zijn dochter, hij voor die
laatste mogelijkheid zal kiezen.’
D.D. keek op haar horloge. Het was een paar minuten over twaalf,
en prompt begon haar maag te knorren. De herinnering aan haar fantasie
van die ochtend over een buffet vol heerlijkheden, maakte haar er
niet vrolijker op.
‘We hebben meer mankracht nodig voor de uitvoering van de rechterlijke
bevelen,’ voegde ze eraan toe.
‘Komt in orde.’
‘En we zullen een manier moeten verzinnen om onze zoekacties
uit te breiden zonder daarbij vooralsnog de aandacht van de media te
trekken.’
‘Oké.’
44