Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Zeker wanneer de politie zijn computer in handen kreeg.
Jason was steeds sneller om de tafel gaan lopen, en nu maakte hij een
verkeerde beweging en stootte zijn knie tegen de hoek van de wasmachine.
De pijnscheut die door zijn dij omhoogschoot was zo intens dat
hij pas op de plaats moest maken. Even tolde de wereld om hem heen
en hield hij zich, naar lucht happend van de pijn, vast aan de bovenkant
van de wasmachine.
Toen hij even later weer scherp kon zien, was het eerste wat hij zag
de spin, de kleine bruine tuinspin die vlak voor zijn gezicht aan een
draad hing.
Jason sprong naar achteren, schaafde zijn scheen aan de rand van de
oude salontafel, en kreunde van de pijn. Maar die pijn was geen probleem.
Hij kon heus wel tegen een beetje pijn. Pijn was prima, zolang
hij die spin maar niet meer hoefde te zien.
En even werd het hem allemaal te veel. Even was dat spinnetje voldoende
geweest om hem terug te laten gaan in de tijd, naar die plek
waar het altijd donker was, met uitzondering van de ogen die hem aankeken
vanuit de tientallen terraria die tegen de muren van de kamer
stonden. Een plek waar het gegil in de kelder begon om dan via de
muren naar boven te kruipen. Een plek die standaard naar dood en
verval stonk, zo intens dat alle ammoniak ter wereld er nog niet tegen -
op zou kunnen.
Een plek waar jongetjes en meisjes naartoe werden gebracht om te
sterven.
Jason stopte een vuist in zijn mond. Hij beet op zijn eigen knokkel
tot hij bloed proefde, en de pijn was voldoende om hem terug te brengen
tot de realiteit.
‘Ik weiger me zo te laten gaan,’ mompelde hij. ‘Ik moet mijn kalmte
bewaren. Ik blijf kalm. Ik blijf kalm.’
Boven ging de telefoon. Hij was blij dat hij de kelder uit mocht om
hem op te nemen.
Het was Phil Stewart, het hoofd van Sandy’s school. De man die altijd
zo rustig was, klonk ongewoon opgewonden.
‘Is Sandra daar?’ vroeg hij kortaf.
‘Ze kan niet aan de telefoon komen,’ antwoordde Jason automatisch.
‘Kan ik een boodschap overbrengen?’
Phil was lange seconden stil. ‘Jason?’
82