Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

kunnen rustig aannemen dat het van haar is. Het lab gaat het nog na
om er helemaal zeker van te kunnen zijn, maar zo’n DNA-onderzoek
duurt drie maanden, en laten we eerlijk zijn, Sandra Jones hééft geen
drie maanden.’
‘Het was maar een vraag,’ zei Bobby.
‘Hoe dan ook, op een strategisch moment in het gesprek laat ik die
bom vallen.’
‘En?’
‘Geen enkele reactie. Nada. Onverschillig alsof ik hem gezegd had
dat het buiten regende.’
‘Hm.’
‘Je zou toch denken dat hij op zijn minst verbaasd was, dat hij zou
verbleken en van de bank zou springen, want nu blijkt dat niet alleen
zijn vrouw mogelijk in gevaar is, maar ook zijn ongeboren kind. Het
zou logisch zijn geweest als hij me vragen had gesteld, of wat dan ook,
álles behalve gewoon te blijven zitten alsof we een praatje over het
weer aan het maken waren.’
‘Met andere woorden, hij wist het waarschijnlijk al,’ zei Bobby. ‘Zijn
vrouw was zwanger van een andere man, hij vermoordt haar en nu wist
hij zijn sporen uit. Allemachtig, D.D., daar hoef je geen gigabrein voor
te hebben. Het is een nationale trend.’
‘En ik zou het helemaal met je eens zijn geweest als we het over een
normale man hadden gehad.’
‘Definieer ’normaal’,’ zei Bobby.
Ze slaakte een diepe zucht. Dit was nu juist zo lastig. ‘Goed, inmiddels
werk ik al twee dagen met deze man. En het is een ijskoude vent.
Een ijzige, ijskoude vent. Er is iets ernstig mis met zijn bedrading, en
het zou me niets verbazen als het met levenslange therapie, zes verschillende
geneesmiddelen en een persoonlijkheidstransplantatie nóg
niet te verhelpen zou zijn. Maar hij is zoals hij is, en ik heb vastgesteld
dat er een vast patroon in die diepvriessituatie van hem zit.’
‘En dat is?’ Bobby begon ongeduldig te klinken. Het was bijna middernacht,
dus zo gek was dat ook niet.
‘Hoe persoonlijker het wordt, hoe meer hij op slot gaat. Zoals vanochtend.
We ondervragen zijn dochtertje van vier in zijn bijzijn. Ze
herhaalt de laatste woorden van haar moeder, en dat klinkt niet echt
veelbelovend, dat kun je rustig van me aannemen. En al die tijd staat
hij totaal onverschillig tegen de muur geleund. Het lijkt wel alsof hij
226