Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Ik had al die tijd gedroomd van iemand die me zou komen redden. Ik wilde
Sonny Crockett, de oude ziel die de gave heeft om onder een afgeleefd uiterlijk
een zuiver hart te herkennen. Ik wilde een man die me dicht tegen zich
aan zou houden en me het gevoel zou geven dat ik veilig was, en die me nooit
meer zou laten gaan.
Sonny Crockett vond ik nooit. In plaats daarvan vond ik, de dag voor mijn
achttiende verjaardag, mijn man. Het was in een bar. Ik ging op Jasons
barkruk zitten, sloeg zijn glas cola achterover, en toen hij begon te sputteren
streek ik mijn handen vanaf zijn knieën over zijn dijen. Hij zei dat ik moest
opsodemieteren. En op dat moment wist ik dat ik hem nooit meer wilde laten
gaan.
Het is duidelijk dat niemand je kan redden.
Maar door wat ik intussen allemaal over Jason te weten ben gekomen, begrijp
ik waarom hij het toch wilde proberen.
Het was twee minuten over twee en D.D. was redelijk in haar nopjes
met het verloop van het onderzoek. Ze hadden een plan en de uitvoering
daarvan liep op rolletjes, helemaal wanneer je bedacht dat ze op
zoek waren naar een volwassen vrouw die nog niet officieel de status
van vermist kon hebben, maar die toch zo snel mogelijk gevonden
moest worden.
Om zes minuten over twee kreeg ze het eerste slechte bericht binnen.
Edelachtbare Banyan had geweigerd het verzoek tot in beslag -
name van de gezinscomputer te ondertekenen, en ze vond het ook niet
nodig om het huis tot plaats delict te verklaren. Ze was van mening dat
er onvoldoende bewijzen waren waaruit zou kunnen blijken dat er een
misdaad was gepleegd, en bovendien was er nog niet voldoende tijd
verstreken. Een vermissing van tien uur was niets voor een volwassene.
Misschien was Sandra Jones wel bij een vriendin gebleven. Misschien
was ze op de een of andere manier gewond geraakt, was ze niet in staat
haar naam te noemen en bevond ze zich in een plaatselijk ziekenhuis.
Misschien was ze wel aan het slaapwandelen en dwaalde ze op dit moment
nog steeds door de straten van de stad. Met andere woorden,
niets dan vraagtekens.
Maar als Sandra Jones na vierentwintig uur nog niet terecht was,
had de rechter eraan toegevoegd, was ze bereid de zaak opnieuw in
overweging te nemen. Het enige waar ze tot die tijd mee akkoord ging,
was het doorzoekingsbevel voor Jason Jones’ pick-up.
57