Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Aidan Brewster smeekte niet.
Misschien dat hij dat in het verleden gedaan zou hebben. Hij zou zich
tot het uiterste hebben verzet om te overleven omdat hij nog iets had
gehad dat het leven de moeite waard had gemaakt. Al die kansen die hem
wachtten! Geef hem maar een auto die gerepareerd moest worden...
Maar hij was moe. Hij was moe van bang te zijn, moe van zich opgejaagd
te voelen. Maar hij was vooral moe van het missen van een
meisje op wie hij nooit verliefd had moeten worden.
Midden in de kamer bleef hij staan. Naast het gebloemde bankje
– zijn hand op mevrouw H.’s favoriete gehaakte kleedje.
Toen werd de loop van de revolver op zijn buik gericht.
Geen zorgen meer, dacht Aidan.
Hij dacht aan Rachel. In zijn gedachten keek ze hem glimlachend
aan. Ze stak haar armen naar hem uit, en toen hij haar deze keer bij de
handen pakte, huilde ze niet.
De revolver ging af.
Aidan viel op de grond.
Doodgaan duurde langer dan hij verwacht had. Dat maakte hem nijdig,
dus op het laatste moment draaide hij zich op zijn buik en probeerde
naar de telefoon te kruipen.
Een tweede schot trof hem van achteren, tussen zijn schouderbladen.
Krijg de klere, dacht Aidan. En daarna bewoog hij niet meer.
Jason deed zijn zaklantaarn uit. Hij hield het zware metalen voorwerp
als een wapen vast en kroop voorzichtig terug naar de gammele vlizotrap.
Het ganglicht viel de slaapkamer binnen, en daar richtte hij zich
op terwijl hij eerst zijn linkervoet op de bovenste traptree zette, en
toen zijn rechter. De bovenste trede kraakte en wankelde onder zijn
gewicht.
Krijg wat. Hij liet zich in een keer omlaag glijden, landde met een
doffe klap en rolde door over de vloer van de donkere ouderslaap -
kamer. Het volgende moment kwam hij overeind, gereed om naar de
kamer van zijn dochter te rennen en voor haar leven te vechten.
Maar toen stond hij oog in oog met zijn vrouw.
351