Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Hoofdstuk 19
Jason en Elizabeth Reyes hadden zojuist haar lokaal verlaten toen
Jason van achteren door iets hards werd getroffen. Hij wankelde, wist
overeind te blijven, maar kreeg toen een tweede dreun tegen de achterkant
van zijn linkerknie te incasseren.
Hij landde languit op zijn gezicht en voelde hoe de lucht uit zijn
longen werd geperst. Het volgende moment werd hij besprongen door
een kleine gestalte die zijn nek, de zijkant van zijn gezicht en zijn kruin
met zijn vuisten begon te bewerken. Jasons was op zijn handen gevallen,
waardoor ze onder zijn maag geklemd zaten en als harde knobbels
tegen zijn nieren drukten, en hij had even nodig om zijn armen onder
zijn romp vandaan te werken, half overeind te komen en op te kijken,
maar op dat moment kreeg hij de scherpe, harde kant van een boek
tegen zijn gezicht gemept.
‘Je hebt haar vermoord, je hebt haar vermoord! Schoft die je bent,
gore, vuile klootzak! Ze heeft me voor je gewaarschuwd! Ze heeft me
gewaarschuwd!’
‘Ethan! In vredesnaam, Ethan Hastings, hou daarmee op!’
Ethan Hastings trok zich niets aan van Lizbets bevel. Voor zover Jason
in zijn versufte toestand kon nagaan, had de computerfreak een boek in
zijn handen en wist hij precies hoe hij dat als wapen kon gebruiken. Hij
had een punt ervan in zijn oog gekregen en voelde het bloed over zijn
wang lopen nadat het jong hem een volgende dreun had verkocht.
Rennende voetstappen. Anderen hadden de opschudding gehoord
en kwamen aangesneld.
‘Ethan, Ethan,’ riep een mannenstem vanaf het begin van de gang.
‘Ga van hem af. Nu metéén!’
Sta op, sta op, sta op, schoot het door Jason heen. Verdomme nog
aan toe, zet je handen op de vloer en STA OP.
‘Ik hield van haar. Ik hield van haar. Ik hield van haar. Hoe durf je!
Hoe dúrf je!’
De derde dreun trof Jason vlak onder zijn oor, en hij zag sterretjes.
Ineens werd alles wazig om hem heen, en hij voelde hoe zijn ogen probeerden
weg te draaien in hun kassen. Zijn borst leek te klein, hij kon
187