Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Hoofdstuk 3
Ik ben altijd al goed geweest in het herkennen van smerissen. Anderen
zijn goed in bluffen met poker. In die zin heb ik weinig mazzel. Maar
ik ben goed in het herkennen van agenten.
Tijdens het ontbijt zag ik de eerste undercoveragent. Ik had net een
kom Rice Crispies klaargemaakt en stond ermee tegen het formicaaanrecht
geleund, klaar voor het nemen van mijn eerste hap. Ik keek
naar buiten door het raampje boven de gootsteen, en daar zag ik hem,
keurig omlijst door de kanten vitrage – een blanke man, lengte ongeveer
een meter zestig à vijfenzestig, donker haar, donkere ogen, die aan
de overkant de stoep af liep. Hij droeg een beige bandplooibroek, een
tweedachtig colbertje en een blauw overhemd. Zijn gepoetste schoenen
waren bruin en hadden dunne, donkere leren zolen. In zijn rechterhand
hield hij een kleine blocnote met spiraalband.
Smeris.
Ik nam een hap Crispies, kauwde, slikte, en herhaalde dat.
Ongeveer anderhalve minuut later zag ik de volgende man. Deze
was langer – een meter tachtig à vijfentachtig, kort blond haar en zo’n
vlezige, vierkante kop waarvan magere knullen als ik onmiddellijk
stompneigingen krijgen. Hij droeg een soortgelijke broek, een ander
colbertje en een overhemd met een witte boord. Agent nummer twee
nam de stoep aan mijn kant voor zijn rekening.
Dertig seconden later werd er op de deur gebonsd.
Ik nam een hapje, kauwde, slikte en herhaalde dat.
Elke ochtend gaat om vijf over zes mijn wekker. Van maandag tot en
met vrijdag. Ik sta op, ga onder de douche, scheer me en trek een oude
spijkerbroek en een oud T-shirt aan. Ik ben een type van witte slips. En
ik draag witte kniekousen met drie blauwe strepen langs de boord. Dat
heb ik altijd gedaan en dat zal ik altijd blijven doen.
Om vijf over halfzeven ’s ochtends eet ik een kom Rice Crispies,
waarna ik mijn kom en lepel afwas en ze laat afdruipen op de verschoten
groene theedoek die naast de roestvrijstalen spoelbak op het aanrecht
ligt. Om tien voor zeven ga ik lopend op weg naar mijn werk bij
de plaatselijke garage, waar ik een blauwe overal met olievlekken aan-
23