Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘En de buren?’ drong D.D. aan.
‘Ik heb niets aan de buren verteld, en ik heb het ook niet bij het
plaatselijke politiebureau gemeld. Hij zit in de landelijke database voor
zedendelinquenten, en dat leek me gezien de omstandigheden meer
dan voldoende.’
‘Wat wilt u daar precies mee zeggen?’ vroeg Miller.
‘Dat Brewster niet voor problemen zorgt. Hij woont al bijna twee
jaar op hetzelfde adres, heeft dezelfde baan en gaat trouw elke week
naar zijn groepstherapie. Voor wat voorwaardelijk in vrijheid gestelde
klanten betreft, teken ik voor jongens zoals Aidan Brewster.’
‘Een waar succesverhaal,’ meende Miller lollig.
Pickler haalde haar schouders op. ‘Voor zover je dat kunt verwachten.
Moet u horen, ik doe dit werk al achttien jaar. Zestig procent van
mijn klanten blijft op het rechte pad – goed, misschien niet altijd de
eerste keer, maar op den duur wel. De overige veertig procent...’ Opnieuw
haalde ze haar schouders op. ‘Sommigen belanden weer in de
gevangenis. Sommigen zuipen zichzelf dood. Een paar plegen zelfmoord.
In technisch opzicht begaan ze niet nog eens dezelfde fout,
maar toch zou ik dat geen succes willen noemen. En dan heb je de
Aidan Brewsters. Vanuit mijn positie beschouwd is hij een goeie jongen,
en dat is alles wat ik u kan zeggen.’
‘Waar werkt hij?’ Er lag een rimpel op D.D.’s voorhoofd.
‘Plaatselijke garage. Vito’s. Het joch is heel goed met zijn handen.
Dardoor heeft hij veel sneller weer een plek in de maatschappij gevonden
dan de meeste anderen.’
D.D. schreef het op. ‘En u zegt dat hij daar al twee jaar werkt?’
‘Hij is hun beste monteur,’ voegde Pickler eraan toe. ‘Zijn baas, Vito,
is helemaal weg van hem. Hij zou zich geen betere baan kunnen wensen,
en dat is meegenomen, met alle onkosten die hij heeft.’
‘Wat voor soort onkosten?’ wilde Miller weten.
‘Die groepstherapie. Zedendelinquenten moeten zelf opdraaien voor
de kosten van de sessies. In Brewsters geval betekent het dat hij daar
zestig dollar per week aan kwijt is. Daarnaast moet hij betalen voor het
ondergaan van een periodieke test met de leugendetector – tweehonderdvijftig
dollar eens in de tien maanden – om ervoor te zorgen dat
hij niet van het rechte pad af raakt. Als hij een enkelbandje had gehad,
zou hij daar ook voor hebben moeten betalen, maar hij boft dat hij al
een jaar vrij was voordat de gps verplicht werd. Daar komt bij dat de
89