Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Ree?’ De stilte die was gevallen, werd doorbroken door een bariton.
Ree draaide zich gehoorzaam om en D.D. keek op naar Jason
Jones, die hen vanuit het halletje stond op te nemen.
‘Ik wil Mr. Smith terug,’ jammerde Ree.
Jason stak zijn hand uit, en zijn dochter liep naar hem toe. Hij zei
geen woord tegen D.D., en keerde samen met zijn dochter terug naar
de kamer.
D.D. en Miller volgden hen. Miller knikte kort naar de geüniformeerde
agent die op wacht stond, ten teken dat hij geëxcuseerd was.
De zitkamer was klein – een tweepersoonsbankje, twee houten stoelen
en een dekenkist met kanten kleedjes erop die tevens dienstdeed
als salontafel. In de hoek, op een laag, namaakhouten kastje, stond een
kleine televisie. De rest van de ruimte werd in beslag genomen door
een kindertafel en een rij bakken met honderden kleurpotloden, Barbies
en ander speelgoed. Te oordelen naar dat speelgoed was de vierjarige
Ree dol op de kleur roze.
D.D. nam haar tijd. Ze keek rond en bleef staan om de korrelige
foto’s op de schoorsteenmantel te bestuderen – een pasgeboren baby,
diezelfde baby op het moment dat ze haar eerste hapjes vast voedsel
nam, haar eerste stapjes deed en haar eerste driewieler bereed. Er stonden
geen andere familieleden op de foto’s. Geen spoor van oma’s,
opa’s, ooms of tantes. Alleen Jason, Sandra en Ree.
Toen zag D.D. een kiekje van een peuter die een uiterst tolerante,
rode kater in haar armen hield, en ze nam automatisch aan dat dit die
Mr. Smith moest zijn.
Ze liep verder naar de bakken met speelgoed en de tafel, waarop een
half ingekleurde plaat van Assepoester met twee muizen lag. Heel normale
dingen, dacht D.D. Normaal speelgoed, normale voorwerpen,
normale meubels voor een normaal gezin in een normaal huis in Zuid-
Boston.
Behalve dat dit gezin niet normaal was, want anders zou ze hier nu
niet hebben gestaan.
Ze liep nog een keer langs de bakken, maar dat was vooral een excuus
om de vader te observeren zonder hem rechtstreeks aan te hoeven
kijken. De meeste mannen zouden ondertussen goed van streek
zijn. Een echtgenote die wordt vermist. Het huis vol politie – agenten
die overal aan zitten en alles bekijken en onderzoeken, en dat in het
bijzijn van een dochtertje van vier.
37