Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

tel, hoe groter het risico dat me iets overkomt. Geef me... geven jullie
me nu maar gewoon bescherming. Een politieauto voor de deur, een
kamer in een motel. Wat dan ook, maar dóé iets.’
D.D. besloot dat Colleen Pickler gelijk had – Aidan Brewster was
een eersteklas slappeling.
Als bad cop vond ze het terecht om op te merken: ‘Als je op een gegeven
moment besluit om een formele aanklacht in te dienen tegen
een van je collega’s, willen we je daar graag bij helpen. Maar tot het
zover is kunnen we niets voor je doen.’
Ze zag de pure paniek in Aidans ogen. Miller wierp haar een waarschuwende
blik toe.
‘Waarom beginnen we niet bij het begin?’ stelde de good cop op geruststellende
toon voor, terwijl hij een minirecorder tevoorschijn
haalde en aanzette. ‘We praten erover en kijken ter plekke wat we
eraan kunnen doen. We zouden een beetje medewerking van jouw
kant, Aidan, zeer op prijs stellen, en als tegenprestatie zouden we
de pers kunnen vertellen dat je niets met deze zaak te maken hebt.
Oké?’
‘Oké,’ fluisterde de jongen, en ondertussen liet hij het elastiek meerdere
keren hard tegen zijn pols knallen.
‘Dus.’ Miller schoof het recordertje wat dichter naar de jongen toe
en kwam meteen ter zake. D.D. maakte van het gesprek tussen het
tweetal gebruik om een beetje rond te kijken. Zonder huiszoekings -
bevel mocht ze alleen maar kijken naar wat zich in het zicht bevond,
maar extra aandachtig rondneuzen kon nooit kwaad. Ze begon met de
slaapkamer en trok haar neus op voor de stank.
‘Heb je Sandra Jones wel eens ontmoet?’ vroeg Miller, in de woonkamer.
D.D. woelde door het beddengoed, een hoop vuile kleren – voor -
namelijk spijkerbroeken en witte T-shirts – en een afvalemmer waar
voornamelijk gebruikte tissues in zaten. Een hoekje van een tijdschrift
piepte onder het matras uit. Porno, vermoedde ze, want wat zou je
anders onder je matras willen verstoppen?
‘Ja, ik bedoel, ik heb haar wel eens gezien. Maar ik heb haar niet gekénd.
Ik ken haar niet,’ zei Aidan. ‘Ik zag haar wel eens buiten met haar
kind spelen. Maar die keren ben ik altijd aan de overkant gaan lopen.
Dat zweer ik! En ja, nou, nu u het zegt, ze is ook een paar keer bij ons
in de garage geweest. Maar ik sta niet achter de receptie. Ik werk al-
179