Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Phil Stewart zag eruit alsof hij een hartaanval nabij was.
Maar Ethan schudde zijn hoofd. ‘Nee,’ zei hij treurig, waarna hij
zich ineens weer fel tot Jason wendde. ‘Ze zei dat ik niet bij haar thuis
mocht komen. Dat dat te geváárlijk was.’
‘Wat heeft mevrouw Jones verder nog over haar man gezegd?’ vroeg
Warren.
De jongen haalde zijn schouders op. ‘Van alles. Gewoon. Maar ze
hoefde me niet alles uit te leggen, want ik zag het zo wel. Ze was zo
eenzaam. Verdrietig. Op een keer moest ze zelfs huilen. Ze wilde bij
hem weg, dat begreep ik zo. Maar ze was bang. Ik bedoel, moet je hem
toch zien. Ik zou ook bang voor hem zijn.’
Allen keken automatisch naar Jason, naar zijn sombere ogen en zijn
ongeschoren wangen. Hij richtte zijn blik weer op de vloer. Treurende
echtgenoot. Treurende echtgenoot.
‘Ethan, zo te horen hebben jij en mevrouw Sandra veel met elkaar
gesproken. Heb je haar misschien ook e-mails gestuurd? Of haar op
haar mobiele telefoon gebeld? Of heb je op een andere manier contact
met haar gehad?’ wilde de inspecteur weten.
‘Ja, natuurlijk. Maar ze wilde niet dat ik te vaak zou schrijven. Ze
wilde niet dat haar man achterdochtig zou worden.’ De zoveelste woedende
blik.
‘Dus dan zagen jij en mevrouw Sandra elkaar ook buiten schooltijd?’
Eindelijk bemoeide ook Phil Stewart zich met het gesprek. Hij was
zichtbaar verschrikkelijk bezorgd.
Maar Ethan schudde zijn hoofd. ‘Ik zei toch al dat we elkaar in het
vrije uur troffen. En op donderdagavond, bij het basketballen.’
‘Wat deden jullie verder nog tijdens die wedstrijden?’ vroeg Warren.
‘Hoe bedoelt u?’
De inspecteur haalde haar schouders op. ‘Gingen jullie samen wandelen?
Ik weet niet, blokjes om de school of zo? Of gingen jullie naar
een lokaal om ongestoord te kunnen praten? Zoiets?’
De jongen keek gekwetst. ‘Natuurlijk niet. Ze had haar dochter bij
zich. Ze kon moeilijk gewoon weggaan en Ree alleen laten. Mevrouw
Sandra is een heel goede moeder!’
Warren wierp een zijdelingse blik op Jason. ‘Ik werk op donderdagavond,’
zei hij zacht, zonder dat hem dat nog gevraagd was. ‘Dus ja, ze
moet Ree bij zich hebben gehad.’
De inspecteur knikte kort, en hij vermoedde dat ze door dezelfde
192