Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

De media smulden ervan. En nog altijd was er niemand gearresteerd.
Wayne snapte er niets van. De echtgenoot was altijd automatisch de
eerste naar wie de politie keek, en Jason Jones was een ideale verdachte.
Dat hij niet over geloofwaardige achtergrondinfor matie beschikte
was op zich al verdacht. Daarbij was zijn vrouw bezig geweest met het
onderzoeken van zijn dubieuze activiteiten op internet. Het was van
hem bekend dat hij na middernacht vaak lange uren op stap was voor
een baan die hem geen concreet alibi kon verschaffen. Waar wachtte
die inspecteur Warren eigenlijk op? Wilde ze hem soms in een mooi
papiertje met een strik eromheen?
Jason moest gearresteerd worden. Want alleen dán zou Wayne weer
rustig kunnen slapen. De hemel wist dat hij de afgelopen dagen zelf
ook koortsachtig bezig was geweest zijn persoonlijke computer en zijn
Treo op te schonen. En dat was behoorlijk ironisch, want niemand wist
beter dan hij dat je dit soort apparatuur nooit voor de volle honderd
procent schoon kon krijgen. Hij zou een nieuwe harde schijf voor zijn
computer moeten kopen en zijn Treo moeten ‘verliezen’, bij voorkeur
door er met zijn grasmaaier overheen te gaan. Of anders zou hij er
met de auto overheen kunnen rijden, of hem bij de haven in zee moeten
gooien.
Het was grappig, buitenstaanders dachten altijd dat mensen die bij
de politie werkten in het voordeel waren – ze zaten er middenin, en
dat betekende dat ze precies wisten met welke misstappen iemand
door de mand zou vallen. Maar dat was nu juist het probleem. Niemand
wist zo goed als Wayne dat het vrijwel ondoenlijk was om je
elektronische sporen volledig uit te wissen, en juist omdat hij zich
daarvan bewust was, realiseerde hij zich ook dat alles wat hij deed
onder een vergrootglas gelegd zou worden.
Drie maanden lang had hij wandelingetjes met Sandra Jones gemaakt
– niet meer en niet minder dan dat. Maar als hij niet uitkeek,
zou hij het etiket van haar minnaar opgeplakt krijgen, met verplicht
verlof worden gestuurd en van alle kanten worden doorgelicht. En
natuurlijk helemaal als hij, als de forensische computerexpert die hij
was, zijn Treo ‘verloor’ of zijn persoonlijke computer van een nieuwe
harde schijf voorzag. Dat soort dingen zou alleen maar extra aandacht
trekken.
En in die zin vroeg hij zich af waarom de BPD Jones’ computer nog
altijd niet had gekraakt. Ze hadden het ding al bijna vierentwintig uur
327