Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

zou zijn geweest. Maar ik had de sleutel van mijn kamer, dus hij moest me
wel binnenlaten.
Ik ging naar mijn kamer, poetste mijn tanden, nam een douche, poetste
mijn tanden voor een tweede keer en liet me op bed vallen. Ik sliep vijf
uur zonder ook maar een spier te verroeren. Ik sliep als een blok. En toen
ik wakker werd, voelde ik me voor het eerst in maanden eindelijk weer
mezelf.
Er was maar een ding wat ik kon doen – ik pakte het rokje, de hakken
en het topje bij elkaar en gooide de hele handel weg. Daarna nam ik opnieuw
een douche en boende mijn handen, die altijd nog naar sperma, zweet
en wodka roken. Ik smeerde me in met een naar citrusvruchten geurende olie
en wreef het over mijn half gekneusde ribben, mijn dijen met schuurplekken
van baardstoppels, en de tandensporen op mijn schouder. En nadat ik mijn
grijze ribfluwelen broek en lavendelblauwe coltrui weer had aangetrokken,
keerde ik terug naar huis, naar mijn echtgenoot.
Van nu af aan zal ik me gedragen, nam ik me onderweg keer op keer voor.
Maar ondertussen wist ik al dat ik dit opnieuw zou doen.
In werkelijkheid is het helemaal niet zo moeilijk om met een leugen te leven.
Ik begroette mijn man met een zoen op zijn wang. Jason beantwoordde het
gebaar op dezelfde manier en vroeg beleefd hoe ik het had gehad.
‘Ik voel me een heel stuk opgeknapt,’ antwoordde ik eerlijk.
‘Daar ben ik blij om,’ zei hij, en ik hoefde alleen maar in zijn donkere ogen
te kijken om te beseffen dat hij precies wist wat ik had gedaan. Maar ik zei
er verder niets over, en hij al evenmin. Dat hoort allemaal bij het leven met
een leugen – je doet alsof het er niet is. Je ziet de olifant midden in de kamer,
maar doet alsof je gek bent.
Ik ging naar boven, pakte mijn tas uit, tilde mijn dochter op en drukte
haar tegen mijn borst. En ik kwam tot het besef dat mijn dochter nog precies
zo voelde, rook en liefhad als voorheen – hoer of geen hoer, overspelige echtgenote
of niet. Ik hield haar dicht tegen me aan en las haar een verhaaltje voor
terwijl ik tedere kusjes op haar kruin drukte.
De week daarop kleedde ik me alleen maar aan en uit wanneer ik alleen
was. Dat deed ik in zekere zin uit respect. Jason bracht de week daarop tot in
de kleine uurtjes ver over de computer gebogen door. Het was duidelijk dat hij
me zo veel mogelijk uit de weg ging.
Iets van zeven of acht dagen later, toen de bijtsporen waren weggetrokken
en ik nog altijd wakker werd in een leeg bed, besloot ik dat dit lang genoeg
126