Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

En opnieuw schoot hem iets te binnen. ‘Wat voor soort auto heeft
die man? Rijdt hij in een officiële auto?’
‘Zeg me hoe je heet, Jason Jones. Ik wil je échte naam.’
‘Heeft u al met Aidan Brewster gesproken? Vraagt u hem wat hij gezien
heeft, woensdagavond. U moet hem naar die auto vragen. Vraagt
u hem naar details over die auto.’
‘Vertel ons wat je op de computer deed, Jason. Zeg ons wat het is dat
je zo wanhopig probeert te verbergen.’
‘Niets!’ riep hij uit. Hij had het gevoel alsof hij klem zat, en hij be -
gon bang te worden. De tijd drong. Ze moesten naar hem luisteren, ze
moesten nadenken. Het ging om de toekomst van zijn dochter. ‘U zegt
zelf dat Sandra heeft samengewerkt met een computerdeskundige van
de overheid, en dat ze samen geprobeerd hebben informatie van de
harde schijf van de familiecomputer te halen. Het is duidelijk dat ze
niets hebben gevonden, want anders zou u mij niet blijven lastigvallen
met dit soort vragen. Ik heb niets te verbergen, dat is duidelijk.’
‘Wat is er gebeurd met je geheime dubbelleven als avatar?’
‘Het is die man van de staatspolitie,’ probeerde hij opnieuw. ‘U moet
bij hem zijn. Mogelijk had hij meer dan alleen een professionele relatie
met Sandra. Misschien had hij zijn zinnen wel op haar gezet, en
werd hij jaloers toen ze Ree niet in de steek wilde laten.’
‘Bedoel je niet, toen ze jóú niet wilde verlaten?’
‘Ik heb mijn vrouw niets aangedaan! Ik zou Ree nooit haar moeder
af willen nemen! Maar die man, wat kan dat kind hem schelen? Of
Sandra’s vader, Maxwell Black. Wist u dat de rechter hem zojuist bezoekrecht
voor Ree heeft toegekend? Waar het op neerkomt, is dat
Max helemaal niet hiernaartoe is gekomen om mee te helpen zoeken
naar zijn dochter, maar om de voogdij over zijn kleindochter te krijgen.
Dat zou hem nooit lukken zolang Sandra erbij was geweest. Hij
zou geen enkele reden hebben kunnen aanvoeren. Maar nu Sandra
vermist wordt en ik de belangrijkste verdachte ben... Vindt u niet ook
dat dit verduveld goed in zijn straatje past? Dat het misschien net iets
te goed van pas komt om helemaal toevallig te kunnen zijn?’
D.D. keek hem strak aan. ‘Dit is je verweer? Dat je schoonvader het
heeft gedaan? Of de computerdeskundige? Ik dacht dat je de plaatselijke
pedofiel voor de dader hield.’
‘Ik weet niet zeker of Sandra hem wel kende.’
‘Aha. Dus het is veel logischer dat haar eigen vader de dader is, of
297