Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Ja.’
‘Wat?’ vroeg ik, oprecht verbaasd.
‘Ja, ik heb iemand vermoord,’ zei Jason. ‘Maar dat is niet het ergste wat
ik ooit heb gedaan.’
Toen stond mijn man op van de bank, pakte zijn boek en verliet de kamer.
Jason kon zich niet voorstellen dat hij in slaap was gevallen, maar dat
moest haast wel, want hij werd wakker van een geluid. Hij zat op de
bank en het was enkele minuten over één. Hij schoot overeind en luisterde
naar de doffe klappen die van ver, van ergens buiten, leken te
komen. Nadat hij was opgestaan, liep hij naar het raam aan de voorzijde,
deed het gordijn op een kiertje open en keek naar buiten.
Twee geüniformeerde agenten hadden de deksels van zijn vuilnisbak
gehaald en waren bezig om de witte pedaalemmerzakken met keukenafval
uit de afvalcontainer in de achterbak van hun patrouillewagen te
laden.
Shit, dacht hij, en het scheelde maar een haar of hij had de voordeur
opengetrokken en tegen hen geschreeuwd dat ze daarmee op moesten
houden. Hij wist zich nog maar op het nippertje te beheersen.
De fout van een groentje. Hij had, zoals hij al jaren deed, zijn vuilnis
op straat gezet, maar zijn afval daarmee wel aan de politie cadeau
gedaan. In gedachten probeerde hij na te gaan hoe ernstig zijn vergissing
was geweest. Pas toen hem niets te binnen was geschoten wat nadelig
voor hem zou kunnen zijn, ontspande hij zich eindelijk – hij liet
zijn schouders zakken en de ingehouden adem kwam in een diepe
zucht over zijn lippen.
Nou goed. De politie had zijn afval te pakken. Wat nu?
Inspecteur D.D. Warren en haar hulpje, brigadier Miller, waren om
iets na half negen die avond langsgekomen met het doorzoekingsbevel
voor zijn auto. Hij had de deur voor ze opengedaan, had – zoals zijn
recht was – het bevel even doorgelezen, en hen vervolgens braaf de
sleutels overhandigd.
Daarna had hij de voordeur nadrukkelijk dichtgedaan en was samen
met Ree binnengebleven. Ze gingen hun gang maar, dacht hij. Zich
druk maken over zijn auto kon hij niet. Hij wilde alleen maar dat ze
een beetje werden afgeleid om te voorkomen dat ze zich uitsluitend op
zijn computer zouden concentreren.
En over de computer gesproken... Hij keek op de klok. Het was bij -
97