Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Inderdaad, meneer.’
‘Perfect. Ik verheugde me er al op met u te spreken. Ik heb informatie
over mijn schoonzoon. Om te beginnen kan ik u zeggen dat hij
níet Jason Jones heet.’
Ze namen de rechter mee naar het bureau. Het was een verantwoorde
manier om iemand te ondervragen, en Jason had het hen in dat opzicht
erg lastig gemaakt. D.D. was allang blij dat ze eindelijk eens iets volgens
de regels der kunst konden doen. De verhoorruimte was aan de
kleine kant en de koffie was er niet te drinken, maar Maxwell Black
nam even charmant en ontspannen als voorheen plaats op het ongemakkelijke
metalen klapstoeltje tussen de tafel en de kale witte muur.
Hij gedroeg zich alsof ze op een mooi buitenverblijf waren.
De rechter bezorgde D.D. een onprettig gevoel. Hij was te zelfverzekerd
en te joviaal. Zijn dochter werd vermist. Hij bevond zich op
een groot politiebureau in een benauwd klein kamertje. Hij zou toch
op zijn minst een beetje moeten inbinden. Dat was een normale reactie,
en niet alleen van mensen die zich ergens schuldig aan hadden
gemaakt.
D.D. nam alle tijd. Ze ging heel kalmpjes aan tafel zitten, pakte een
blocnote en zette de minirecorder midden op tafel. Miller zat naar
achteren geleund en met zijn armen over elkaar op zijn klapstoel. Hij
maakte een verveelde indruk. Dat was altijd een aardige strategie wanneer
je te maken had met iemand die zo dol was op aandacht als edelachtbare
Black.
‘Sinds wanneer bent u in Boston?’ vroeg D.D. op effen toon. Uitein -
delijk was dit alleen maar een informatief praatje.
‘Sinds gistermiddag. Ik kijk altijd naar het nieuws wanneer ik ’s ochtends
koffiedrink. En u kunt zich mijn verbazing voorstellen toen Sandy’s
foto ineens op het scherm kwam. Ik wist meteen dat die man van
haar iets verschrikkelijks had gedaan, en ik ben rechtstreeks vanaf kantoor
naar het vliegveld gegaan. Ik heb zelfs niet eens de tijd genomen
om mijn koffie op te drinken.’
D.D. legde op overdreven wijze haar pennen neer. ‘Bedoelt u dat
u dit kostuum gisteren ook al aan had?’ vroeg ze, want als ze zich
de nieuwsflitsen goed herinnerde, had hij de vorige dag iets anders
gedragen.
‘Ik ben snel nog even thuis langsgegaan om een paar dingen in een
305