Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Vier.’
Max kneep zijn ogen half dicht en nam Jason schattend op. ‘Heb je
mijn enige dochter vermoord, Jason Jones? Want als blijkt dat jij mijn
Sandra iets hebt aangedaan, als je haar zelfs maar één haar op het
hoofd hebt gekrenkt...’
‘Vijf.’
Jason stapte van de veranda af. Max volgde hem niet meteen, en dat
had Jason ook niet verwacht. Volgens Sandra had de man een ongekend
ego. Hij was een alom gerespecteerde rechter en een innemende
gentleman uit het zuiden van de Verenigde Staten. Mensen hadden
onmiddellijk vertrouwen in hem, en dat was de reden waarom niemand
ooit op het idee was gekomen zijn enige dochter te helpen, zelfs
niet die keer toen haar moeder haar had gedwongen om bleekwater
te drinken.
De journalisten, die hem een paar passen hun kant op zagen doen,
kregen weer hoop. Ze brachten hun microfoons in de aanslag en begonnen
opnieuw vragen te roepen.
‘Waar is Ree?’
‘Wie is die man op de veranda?’
‘Heb je een boodschap voor Sandy’s ontvoerder?’
Jason liep in de richting van de geüniformeerde agent die het verst
van de pers af stond, en wenkte hem naderbij. Volgens zijn naamplaatje
heette de man ‘Hawkes’. Uitstekend. Jason kon wel een havik
gebruiken.
De man boog zich naar Jason toe, want ook hij had er geen enkele
behoefte aan dat de pers zou kunnen horen wat ze tegen elkaar zeiden.
‘Die oude man op mijn veranda?’ zei Jason zacht. ‘Hij is niet welkom.
Ik heb hem gevraagd om op te duvelen, maar hij weigert.’
De agent trok zijn wenkbrauwen op, en keek vragend van Jason naar
de verslaggevers en terug.
‘Als hij een scène wil maken, dan is dat zijn probleem,’ zei Jason. ‘Ik
beschouw hem als een gevaar voor de veiligheid van mijn dochter, en
ik wil dat hij verdwijnt.’
De agent knikte en haalde een notitieblokje te voorschijn. ‘Hoe heet
hij?’
‘Maxwell Black uit Atlanta, Georgia.’
‘Waar kent u hem van?’
‘Technisch gesproken is hij de vader van mijn vrouw.’
209