Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

was door vreemde mannen in donkere pakken die door haar huis heen
gingen.
D.D. bleef niet in deze kamer hangen, maar liep resoluut door naar
de grote slaapkamer.
Twee technici in witte pakken waren aan het werk bij het raam. Ze
hadden de rolluiken dichtgedaan en onderzochten de kamer met blauw
licht. D.D. en Miller bleven op de gang staan terwijl een van de witte
figuren de muren en de vloer afzocht op lichaamsvloeistoffen. Nummer
twee plakte een sticker bij elk plekje dat zichtbaar werd. Het hele
proces nam iets van tien minuten in beslag. Ze keken niet naar het bed.
Het beddengoed was waarschijnlijk al eerder opgerold en ingepakt om
op het lab onderzocht te worden.
Een van de technici deed de rolluiken weer open, deed de lamp aan
die nog heel was en begroette D.D. met een vrolijk: ‘Hé, goeiemorgen,
inspecteur!’
‘Hallo Marge. Hoe staat het met de strijd?’
‘We zijn aan de winnende hand, zoals altijd.’
D.D. deed een stapje naar voren en gaf eerst Marge een hand, en
toen Nick Crawford, haar collega. Ze kenden elkaar al jaren van ontmoetingen
onder overeenkomstige lugubere omstandigheden.
‘Enig idee?’ vroeg D.D. aan het stel.
Marge haalde haar schouders op. ‘We hebben een paar dingen gevonden.
We zullen alles onderzoeken, dat spreekt voor zich, maar er
zit niets opvallends bij. Ik bedoel, elke slaapkamer in de Verenigde Staten
heeft wel een hoeveelheid lichaamsvloeistoffen.’
D.D. knikte. Bij het zoeken naar lichaamsvloeistoffen waren er twee
dingen waar met name op werd gelet. Om te beginnen was dat een
grote hoeveelheid duidelijke spetters op de muren of een grote plas op
de vloer. Het tweede verdachte kenmerk was een totale afwezigheid
van lichaamsvloeistoffen, want dat betekende dat iemand verschrikkelijk
zijn best had gedaan om met chemische middelen alle sporen te
verwijderen. Het was immers waar wat Marge had gezegd; in elke
slaapkamer was altijd wel iets te vinden.
‘En wat is er met die kapotte lamp?’ wilde D.D. weten.
‘Die lag op de vloer,’ zei Nick, ‘met alle scherven er vlak omheen.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof hij van het nachtkastje op de grond
is gevallen, en niet alsof hij als wapen is gebruikt. We hebben er zo met
het blote oog geen bloedsporen op kunnen ontdekken.’
30