Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Ik probeerde hem te kalmeren, hem te zeggen dat alles goed zou
komen. Dat ik wel weer met hem zou praten en dat we weer naar de
basketbalwedstrijden zouden kunnen gaan, wat dan ook. Het enige wat
ik van hem wilde, was dat hij weg zou gaan. Dat hij naar huis zou gaan.
En toen sloeg hij me. Met zijn hand. Hij sloeg me – hier. Hier.’ Haar
vingers gingen afwezig over de blauwe plekken op haar gezicht. ‘Ik viel
terug op het bed en hij dook boven op me. Ineens zag ik niet in waarom
ik me nog zou verzetten, en ik gaf me over. Ik dacht: als ik me nu
gewoon maar overgeef, dan is hij vast minder boos. Dan houdt hij op
en gaat hij weg voor er nog ergere dingen gebeuren. Ik was doodsbang
voor de baby, en Ree. En voor jou. Stel dat jij thuis zou komen, ons zou
vinden, en dat hij die honkbalknuppel zou gebruiken om... De meest
verschrikkelijke scenario’s schoten door mijn hoofd. En toen... kwam
Ree opeens de slaapkamer binnen. Ze was wakker geworden van het
lawaai. Ze bleef slaperig in de deuropening staan en zei: “Mama.” Op
het moment dat Wayne haar stem hoorde, hield hij op. Ik dacht: nu is
het afgelopen. Hij vermoordt haar, en dan vermoordt hij mij. Dit is het
einde. En dus duwde ik hem van me af. Ik zei dat hij zich niet moest
verroeren. Ik trok mijn nachtjapon omlaag, liep naar onze dochter en
bracht haar terug naar haar kamer. Ik zei dat mama en papa een potje
geworsteld hadden en dat alles goed was. Dat alles oké was. En dat we
elkaar de volgende ochtend terug zouden zien. Eerst wilde ze mijn
hand niet loslaten. Ik werd zenuwachtig. Ik dacht: als ik niet snel deze
kamer uit kom, misschien komt hij dan wel hier. Met zijn knuppel. Dus
ik zei dat ik even weg moest, maar ik beloofde haar dat ik terug zou
komen. Alles is oké, ik ben zo weer terug.’
‘En toen liet ze je gaan.’
Sandra knikte. ‘En toen ik weer terugkwam in onze slaapkamer,
was Wayne verdwenen. Ik denk dat hij was geschrokken van Ree. Misschien
heeft ze hem wel tot inzicht gebracht, wie zal het zeggen. Ik
ging terug naar beneden en deed de voordeur weer op slot. Niet dat
het veel zou uithalen tegen iemand die een sleutel heeft. Vervolgens
besloot ik de boel op te ruimen. De sprei met de bloedvlekken, de kapotte
lamp. Behalve...’
Hij wreef de rug van haar hand. ‘Behalve...’
Ze keek hem aan. ‘Behalve dat ik begon te beseffen dat het, wat ik
ook deed, nooit voldoende zou zijn. Wayne werkt bij de staatspolitie.
Hij heeft de sleutel van ons huis. Misschien dat hij me die nacht niet
361