Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

Maar hij straalde helemaal geen bezorgdheid uit. Niets.
Het was bijna alsof hij helemaal niet in de kamer aanwezig was.
Ten slotte draaide ze zich naar hem om. Jason Jones zat op het
bankje. Hij had zijn arm om zijn dochtertje geslagen, die volkomen
kalm en rustig naast hem zat. Zijn blik was op het scherm van de televisie
gericht, maar het ding stond niet aan. Zo van dichtbij was hij
alles wat Miller over hem had gezegd. Dik, ongekamd haar, viriele
stoppelbaard, gespierde borst waar een eenvoudig, katoenen, donkerblauw
shirt overheen spande. Hij was een combinatie van seks en
vader en de mysterieuze buurjongen. Hij was de natte droom van
elke presentatrice, en Miller had gelijk – als ze Sandra Jones niet vonden
voordat de media lucht van de zaak kregen, konden ze het verder
wel vergeten.
D.D. pakte een van de houten stoelen, zette hem voor de bank en
ging zitten. Miller hield zich op de achtergrond. Dat was beter, met
het kind erbij. Twee smerissen waren handig om een echtgenoot onder
druk te zetten, maar voor een angstig kind was het doorgaans te veel
van het goede.
Eindelijk keek Jason Jones haar aan, en ze onderdrukte een onwillekeurige
huivering.
Zijn ogen waren even leeg als een sterrenloze hemel. Dat soort blik
had ze nog maar twee keer eerder gezien. De ene keer bij het verhoren
van een psychopaat die niet blij was met een bepaalde zakenpartner
en de relatie had beëindigd door de man en diens volledige gezin
met een kruisboog te vermoorden. De tweede keer was geweest bij het
ondervragen van een Portugese vrouw van zevenentwintig die gedurende
vijftien jaar door een rijk echtpaar in hun dure villa in Boston als
seksslavin was gehouden. De vrouw had twee jaar daarna een eind aan
haar leven gemaakt door op een drukke straat recht tegen het verkeer
in te lopen. Zonder zelfs maar een seconde te aarzelen, hadden getuigen
erover gezegd. Ze was gewoon van de stoep af gestapt en pal voor
een Toyota Highlander gaan staan.
‘Ik wil mijn kat terug,’ zei Ree. Ze ging rechtop zitten en maakte
zich een beetje los van haar vader. Hij deed geen poging om haar weer
tegen zich aan te trekken.
‘Wanneer heb je Mr. Smith voor het laatst gezien?’ vroeg D.D. haar.
‘Gisteravond. Toen ik naar bed ging. Mr. Smith slaapt altijd bij mij.
Hij vindt mijn kamer het mooist.’
38