Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

tenen raakten de roze bloem. Ze deed alsof ze het kleed aandachtig
bestudeerde.
‘Weet je nog dat ik zei dat dit een toverkamer is en dat er in een toverkamer
speciale regels gelden? Er zijn vier regels waar we ons aan
moeten houden.’ Marianne hield vier vingers op en begon af te tellen.
‘Regel nummer één. We praten alleen over dingen die echt gebeurd
zijn. Niet over wat misschien had kunnen gebeuren, maar alleen over
dingen die echt zijn gebeurd.’
Ree fronste haar voorhoofd en deed nog een stapje dichterbij.
‘Weet jij het verschil tussen waarheid en leugen, Clarissa?’ Marianne
haalde een pluchen hond uit de speelgoedmand. ‘Als ik zeg dat dit een
kat is, vertel ik dan de waarheid of is het een leugen?’
‘Een leugen,’ antwoordde Ree zonder erbij na te denken. ‘Dat is een
hond.’
‘Heel goed! Dus dat is regel nummer één. We zeggen hier alleen
maar dingen die waar zijn, afgesproken?’
Ree knikte. Ze leek moe te zijn geworden van het staan, en ze ging,
met haar konijn op schoot, vlak voor de rand van het kleed op de vloer
zitten.
‘Regel nummer twee,’ ging Marianne verder, ‘is dat je, wanneer ik je
een vraag stel waar je het antwoord niet op weet, gewoon zegt dat je
het niet weet. Begrijp je dat?’
Ree knikte.
‘Hoe oud ben ik, Clarissa?’
‘Vijfennegentig,’ antwoordde Clarissa.
Marianne glimlachte toegeeflijk. ‘Kom, kom, Clarissa, wéét je hoe
oud ik ben? Heb je dat gevraagd, of heeft iemand het je verteld?’
Ree schudde haar hoofd.
‘Nou, dus dan weet je niet echt hoe oud ik ben. En wat zou je zeggen
als je iets niet weet?’
‘Dat ik het niet weet,’ antwoordde Ree braaf.
‘Goed zo. Waar woon ik?’
Ree deed haar mond open, maar leek zich toen te bedenken. ‘Dat
weet ik niet!’ riep ze triomfantelijk uit.
Marianne grinnikte. ‘Ik kan me voorstellen dat je heel goed bent op
school. Ben je een van de besten van de klas?’
‘Ik ben heel voorlijk,’ zei Ree trots. ‘Dat zeggen ze allemaal.’
‘Voorlijk? Ja, daar ben ik het helemaal mee eens en ik ben erg trots
136