Inkijkexemplaar - Eboektehuur.nl

‘Je hebt een drukke avond gehad,’ zei Maxwell terwijl hij het wapen
ophief en de loop op een plekje in de buurt van Jasons linkerschouder
richtte. ‘Jammer dat je die jonge Brewster zo om het leven moest brengen.
Er zijn genoeg mensen die van mening zijn dat de dood veel te
goed is voor pedofielen.’
‘Ik weet niet waar je het over hebt.’
‘Maar daar denkt de politie anders over. Ik wed dat ze op dit moment
druk bezig zijn die kamers van hem binnenstebuiten te keren, en
onder de matras die oude liefdesbrieven vinden die Sandy jaren en
jaren geleden heeft geschreven. En dan zullen ze ook die verloren
handschoen vinden, en een afgebroken tak. Ik geef ze twintig minuten,
een halfuur, tot ze hier zijn om je te arresteren. En dat betekent dat we
geen tijd te verliezen hebben.’
‘Geen tijd te verliezen hebben waarvoor?’
‘Voor die zelfmoord van jou, jongen. Godallemachtig, je hebt je
vrouw vermoord en haar minnaar doodgeschoten. Je komt om van de
schuldgevoelens, van berouw. Iedereen zal het erover eens zijn dat zo’n
man als jij geen behoorlijke vader kan zijn. Dus het ligt voor de hand
dat je naar huis terug bent gegaan en een eind aan je leven hebt gemaakt.
De politie zal je vinden, je briefje lezen en het verband leggen.
En natuurlijk neem ik Ree dan mee, weg uit dit dal der treurnis, naar
een heel nieuw bestaan in Georgia. Je hoeft niet bang te zijn, ik zal
goed voor haar zorgen.’
Uit de kast hoorde Jason een zacht sissend geluid van scherp inademen.
Hij deed nog een stapje naar de deur in de hoop dat Max op hém
gefocust zou blijven.
‘Aha. Nou, dat lijkt me een leuk plan, Max, maar ik zie zo al dat het
niets zal worden.’
‘Hoezo?’
‘Je kunt me vanaf de gang niet neerschieten. Je zult toch wel het
nodige hebben geleerd van alle zaken die je berecht hebt. Het eerste
waaruit blijkt dat een zelfmoord geen zelfmoord is, is het ontbreken
van kruitsporen. En als de kogelwond geen kruitsporen vertoont, heeft
het slachtoffer niet zelf geschoten. Ik vrees dat je, als je wilt dat dit op
een zelfmoord lijkt, een stuk dichterbij zult moeten komen.’
Maxwell nam hem vanaf de gang aandachtig op. ‘Tja, daar had ik
ook al aan gedacht. Dus kom de gang dan maar op.’
‘En zo niet, dan schiet je? Dat lijkt me niet.’
368