Inicjatywy klastrowe: skuteczne działanie i strategiczny rozwój (pdf)

W trakcie inicjowania działań, bardziej niż ilość podmiotów biorących udział w przedsięwzięciu, ważna jest
ich jakość, w sensie potencjału umożliwiającego stworzenie inicjatywy klastrowej. Miarą sukcesu na etapie
inicjacji działań jest, przede wszystkim:
Rys. 3.3. Przykładowe wskaźniki sukcesu na etapie inicjacji działań inicjatywy klastrowej.
wzrost poziomu świadomości uczestników o potencjalnych korzyściach,
jakie mogą odnieść poprzez uczestnictwo w inicjatywie klastrowej,
wzrost zaufania pomiędzy aktorami umożliwiający dalszą współpracę,
zdobycie mandatu do dalszych prac i ustaleń na zaakceptowanych
przez uczestników warunkach,
powołanie tzw. Grupy Inicjatywnej składającej się z osób o dużej motywacji do działania
cieszących się zaufaniem ogółu, której celem będzie prowadzenie dalszych prac.
Źródło: Opracowanie własne.
Przygotowania do inicjacji działań mających na celu utworzenia inicjatywy klastrowej, rozpoczyna się zwykle
od dialogu pomiędzy kluczowymi aktorami. Dialog ten następuje najczęściej pomiędzy koordynatorem
działań, a wybranymi podmiotami zaproszonymi do współpracy.
Koordynator działań wprawia w ruch mechanizmy pozwalające na utworzenie przyszłej inicjatywy klastrowej.
Rolę tę może pełnić zarówno pojedyncza osoba, jak i wybrany podmiot, żywo zainteresowany
utworzeniem klastra. Zdarzyć się mogą także połączenia konkretnych osób oraz podmiotów, tworzących
trzon przyszłej Grupy Inicjatywnej. Ponieważ sprawnie działający i silnie zmotywowany koordynator jest
krytycznym elementem napędzającym proces tworzenia inicjatywy, powinien on być w stanie wymienić
powody, dla których rozpoczyna działania. Powody te odzwierciedlają dalsze szanse inicjatywy na rozwój,
co oznacza, że obecność silnej motywacji koordynatora jest głównym czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo
sukcesu, rozumianego w tym wypadku, jako docelowe utworzenie inicjatywy klastrowej
o stabilnej strukturze i działającej w długim horyzoncie czasowym.
Dlaczego chcemy założyć klaster, czyli zaczynamy od powodów
38
Powody, dla których koordynator podejmuje działania mające na celu utworzenie inicjatywy klastrowej, są różne
i zwykle mocno związane z głównymi obszarami działania koordynatora w ramach tzw. złotego trójkąta.
Na poniższym rysunku zaznaczone zostały przykładowe powody działań koordynatora, w zależności od jego
umocowania wśród możliwych aktorów inicjatywy klastrowej. Warto przy tym zaznaczyć, iż podane przykłady
są jedynie uproszczonym i poglądowym obrazem rzeczywistości. W praktyce, niejednokrotnie, motywacja dla
działań koordynatora może być niedookreślona i złożona – czasem składa się ona z kilku powiązanych ze sobą
powodów, a w niektórych przypadkach, z istnienia części powodów może nie zdawać sobie sprawy nawet sam
koordynator (np. podświadome działanie prospołeczne). Przyczyną tego jest fakt, iż niezależnie od ich przynależności
instytucjonalnej, inicjatywy klastrowe są zakładane przez konkretne osoby, dla których cele związane
z dobrem podmiotu, dla którego pracują, silnie oddziaływują z ich unikalnymi cechami osobowościowymi.