Inicjatywy klastrowe: skuteczne działanie i strategiczny rozwój (pdf)

82
lejności wielu zidentyfikowanych zadań lub zadań występujących równolegle. W takim przypadku, za
niezbędne należy uznać zastosowanie analizy ścieżki krytycznej i diagramu Gantta. Pozwalają one na
szczegółowe planowanie, ustalanie sekwencji zadań i ich harmonogramowanie, budżetowanie i raportowanie.
Jeszcze bardziej złożone projekty wymagają studiów wykonalności zanim zostanie zakończone
szczegółowe planowanie.
Diagram Ishikawy jest popularnym narzędziem stosowanym do prowadzenia analizy związków przyczynowo-skutkowych.
Pozwala skupić się na przyczynach problemów, a nie na objawach, skorzystać
z doświadczenia całej grupy, przedstawić obrazowo dany problem oraz przygotować solidną podstawę
do dalszych działań (Smith S., 2004). Istotą narzędzia jest graficzna prezentacja analizy wzajemnych
powiązań przyczyn wywołujących określony problem. Ogólny obraz wykresu w postaci ryby symbolizuje:
• głowa ryby – skutek, czyli analizowany problem,
• kręgosłup – promieniście rozłożone kategorie możliwych przyczyn,
• ości – przyczyny powodujące dany skutek.
Przyczyny umieszczane na diagramie generowane są najczęściej podczas burzy mózgów. Zróżnicowany
zespół stawiany jest przed problemem (skutkiem) i jego celem staje się zidentyfikowanie wszystkich możliwych
przyczyn tego problemu. Systematyzuje się je, przydzielając każdą do konkretnej kategorii. Zespół
odpowiada sobie na pytanie, czy przyczyna analizowanego problemu związana jest z którąś z pięciu podstawowych
kategorii (pięć M):
• ludźmi (ang. manpower),
• maszynami,
• metodami,
• miernikami,
• materiałami.
Tych pięć kategorii nie zawsze pasuje do sytuacji i czasem odpowiedniejszy jest zupełnie inny podział, ale
liczba kategorii nigdy nie powinna przekraczać sześciu. Inne powszechnie stosowane kategorie to: informacja,
polityka, sondaże (pomiary), klienci (dostawcy), systemy itp. Listę kategorii zawsze trzeba dostosowywać
do konkretnego problemu. (Smith S., 2004)
Diagram Gantta to wykres stosowany w zarządzaniu projektami, na którym uwzględnia się podział projektu
na poszczególne zadania, oraz rozplanowanie ich w czasie. Wykres Gantta pozwala zwykle określić
(por. Wróblewski P., 2005):
• początek, koniec i czas trwania poszczególnych zadań i całego projektu,
• zależności czasowe pomiędzy poszczególnymi składnikami projektu,
• priorytety poszczególnych zadań (lub subprojektów),
• bieżącą procentową realizację poszczególnych zadań,
• potrzebne do realizacji zadań zasoby (np. osobowe),
• ścieżkę krytyczną projektu.
Najważniejszą zaletą wykresu Gantta jest ułatwienie bieżącej kontroli i korekty podstawowych składowych
realizowanego przedsięwzięcia, zwłaszcza tych, które są związane z synchronizacją przebiegu poszczególnych
składowych w skali czasu. Oprócz rozkładu czasowego zadań wykres Gantta umożliwia wizualizację
i kontrolę ważnych zależności między zadaniami.