Inicjatywy klastrowe: skuteczne działanie i strategiczny rozwój (pdf)

Stała interakcja z osobami reprezentującymi poszczególne podmioty oraz analiza wyników spotkania podsumowującego,
a zwłaszcza dyskusji w trakcie spotkania oraz w czasie rozmów kuluarowych, powinna
pozwolić koordynatorowi na podjęcie dalszych działań. Najważniejsze pytania, na które należy odpowiedzieć,
to:
• Czy koordynator jest przekonany o celowości prowadzenia dalszych działań?
• Czy podmioty oczekują dalszych działań koordynatora?
• Czy istnieją aktywni partnerzy, którzy są w stanie wesprzeć dalsze działania koordynatora?
• Czy zaufanie pomiędzy uczestnikami inicjatywy klastrowej umożliwia prowadzenie dalszych działań?
• Czy podmioty są w stanie zaakceptować pogłębienie współpracy w celu uzyskania większych korzyści?
Pozytywna odpowiedź na wszystkie powyższe pytania warunkuje dalsze działania koordynatora, prowadząc
do zorganizowania przez niego pierwszej konferencji inicjującej działanie klastra. W przypadku, gdy
nie można udzielić twierdzącej odpowiedzi na którekolwiek z pytań, koordynator powinien uruchomić
kolejny projekt lub zaniechać dalszych działań. Szczególnie istotna jest w tym momencie obecność wewnętrznej
motywacji osób uczestniczących w spotkaniach, gdyż to właśnie one będą pełnić kluczową rolę
na etapie formowania inicjatywy klastrowej.
Organizacja pierwszej konferencji inicjującej
Głównym celem etapu inicjacji działań jest zorganizowanie przez koordynatora pierwszej konferencji inicjującej,
w trakcie której uczestnicy zidentyfikują się z działaniami, mającymi na celu zawiązanie inicjatywy
klastrowej, co umożliwi skuteczne podjęcie dalszych prac. W trakcie tego wydarzenia koordynator powinien
zaprezentować efekty dotychczasowych działań, a następnie przeprowadzić szczegółową analizę potrzeb
i możliwości uczestników inicjatywy klastrowej. Stanowi to punkt wyjścia do przedstawienia idei klastrów.
W trakcie prezentacji koordynator musi pokazać, iż istniejąca sieć współpracy na tym etapie rozwoju
w naturalny sposób wpisuje się w formę inicjatywy klastrowej, a także zaprezentować, jak rozszerzenie
formuły kooperacji pozwoli na powiększenie liczby korzyści uzyskiwanych przez wszystkich uczestników.
Przygotowanie konferencji należy rozpocząć od wysłania krótkiej ankiety, której wypełnienie przygotuje
uczestników do wydarzenia. Ankieta powinna pozwolić koordynatorowi określić chęć podmiotów do
współpracy, ocenić dotychczasowy stopień satysfakcji ze współpracy oraz zidentyfikować obecne powiązania
pomiędzy podmiotami. Dodatkowo, koordynator może już w tym momencie dokonać wstępnej
klasyfikacji osób, reprezentujących poszczególne podmioty pod względem ich motywacji do aktywnego
osobistego włączenia się w dalsze działania koordynatora.
Przed spotkaniem koordynator powinien uważnie przeanalizować zgromadzone do tej pory materiały oraz
pozyskać dokumenty przygotowane przez inne inicjatywy klastrowe, aby prawidłowo zaplanować program
konferencji oraz dobrze przygotować się do animacji dyskusji w trakcie spotkania. Szczególnie ważne
są dokumenty opisujące strategie inicjatyw wraz z analizą sytuacyjną, zawierającą rolę strategicznych partnerów
oraz analizą potencjału branży.
Ponieważ konferencja inicjująca, jest pierwszą okazją do zaproszenia nowych osób, jeśli będzie to możliwe,
w konferencji powinni brać udział przedstawiciele wszystkich możliwych aktorów klastra. Obok środowiska
biznesowego, na spotkaniu pojawić się mogą więc: przedstawiciele środowiska nauki, instytucji otoczenia
biznesu, administracji publicznej, agencji wspierających rozwój przedsiębiorczości oraz niezależni
konsultanci. Koordynator powinien jednak, ze szczególną uwagą, dobierać gości (zwłaszcza ze środowiska
gospodarki) lub nawet, skonsultować ich obecność ze wszystkimi podmiotami, aby nie doprowadzić do
sytuacji, gdy dotychczasowi uczestnicy inicjatywy klastrowej poczują się zagrożeni i stracą do koordynatora
zaufanie.
45