SPIS RZECZY

Obszerne fragmenty powyższego tekstu pochodzą z wydanejw 2003 roku pracy zbiorowej pt. Problemy psychologiiwojskowej, jak informuje nota edytorska, „przeznaczonejdla wojskowych psychologów i kadry dowódczej armiipaństw WNP, studentów uczelni wojskowych, dziennikarzy,parlamentarzystów i szerokich kręgów społecznych”.Wojna psychologiczna, w odróżnieniu od wojny fizycznej, niema na celu biologicznego zniszczenia przeciwnika. Jej celem jestoddziaływanie na świadomość wroga w taki sposób, by zaczął on sam działaćwbrew swoim własnym interesom. W tym sensie oddziaływanie takie możnaporównać do infekcji wirusowej.Wirus, który atakuje komórkę, wdziera się do jej środka i opanowujemolekuły DNA odpowiedzialne za procesy życiowe. Na zewnątrz komórkapozostaje taka sama jak przedtem, nawet zachodzą w niej podobne reakcjejak wcześniej, ale kieruje nią wirus. Jego celem nie jest natomiast dalszepodtrzymanie komórki przy życiu, lecz jej uśmiercenie. Choroba przebiegaw trzech fazach: inwazja wirusa, wydzielenie toksyn, śmierć komórki.Żadna wojna psychologiczna nie przyniesie nigdy skutecznych rezultatów,jeśli będzie prowadzona jedynie z zewnątrz. Do wnętrza organizmuprzeciwnika musi zostać wprowadzony czynnik analogiczny do wirusa.Ma on decydujące znaczenie dla odniesienia zwycięstwa. Takie środki,jak propaganda, szpiegostwo czy dywersja, mogą mieć jedynie charakterpomocniczy.Żeby wojna psychologiczna zakończyła się sukcesem, wirus musi wniknąćdo środowisk zajmujących się kierowaniem opinią publiczną, kształtowaniempoglądów, formowaniem postaw, a więc ogólnie mówiąc – do sferyideologicznej. Musi tak wtopić się w grupy opiniotwórcze, by nie odróżniaćsię niczym od otoczenia. (...)