SPIS RZECZY

narkotyków. Nie obchodziło ich, że jesteśmy zachodnimi korespondentami– nie bali się niczego. Chcieli zabrać nasze dżipy i sprzęt, a mnie wziąćjako zakładniczkę i wywieźć do Osetii. Sytuacja była naprawdę straszna.Uratował nas jednak pewien rosyjski dowódca, który się tam zjawił. Towszystko znalazło się w filmie Podróż na Kaukaz. Potem pojechaliśmydo Cchinwali. Tam pokazano nam dzielnicę, która została zniszczonajeszcze w 1992 roku, i powiedziano nam, że to efekt niedawnego ostrzaługruzińskiej artylerii, na skutek której zginęły tysiące ludzi. Jeździłam jednakpo szpitalach, po cmentarzach, wypytywałam ludzi – nie było tam tysięcyzabitych. Prowadzona była jednak gigantyczna propaganda, co też jestcharakterystyczne dla systemu Putina. W Rosji wiele osób nadal w to wierzy.Według moich szacunków podczas wojny w Gruzji zginęło z obu stron pookoło pięćset osób, nie więcej...Powiedziała Pani, że Rosja była dla Pani jak pierwszamiłość, ale swój pierwszy film nakręciła Pani na Ukrainie.– Tak, to były Dzieci Czarnobyla, nad którymi pracowałam przez całyrok 1995. Na Ukrainie po raz pierwszy zjawiłam się jeszcze w czasie, gdyuczyłam się w Moskwie. Dla mnie ten kraj nigdy nie był przedłużeniem Rosji,być może dlatego, że przyjechałam do Kijowa, a nie do Doniecka. O Ukrainieświat zaczął mówić podczas pomarańczowej rewolucji. Wielu Francuzówpo raz pierwszy dowiedziało się wtedy o istnieniu takiego państwa. Wieluuznawało bowiem Ukrainę za część Rosji. Kiedy przywódcy pomarańczowejrewolucji postawili jednak swoje interesy ponad dobro narodu, kiedy zaczęłysię wewnętrzne konflikty w obozie władzy, Zachód stracił zainteresowanieUkrainą. Znów stała się ona skorumpowaną częścią obszaru postsowieckiego.Podejrzewam, że większość Francuzów nie ma nawet pojęcia, że rządzitam Janukowycz. W Kijowie nie ma zresztą niemal w ogóle zachodnichkorespondentów. Potrzebna jest regularna informacja, a tej brakuje. Dziś dlaZachodu Ukraina to kraj utraconych złudzeń. Tak pięknie się wszystko zaczęło,a tak smutno zakończyło. Kiedy spotykałam się z ludźmi na kijowskimMajdanie, miałam wrażenie, że oni wszyscy czują się zdradzeni...O czym będzie Pani kolejny film?– Teraz pracuję nad dokumentem o Iranie. Kiedy zrozumiałam, żenie dadzą mi zrobić następnego filmu o realiach życia rosyjskiego, kiedy