SPIS RZECZY

231odczułam, że jestem śledzona, postanowiłam trochę odpocząć od Rosjii wyruszyłam do Iranu. Przyjechałam tam 12 czerwca 2009 roku, gdy naulicach zaczęły się demonstracje młodzieży. Policja i wojsko interweniowałybardzo brutalnie, bito i aresztowano ludzi. Wszystko to filmowałamukrytą kamerą. Nagrywałam też opowieści chłopców, studentów, którychpoddawano torturom. Wyszedł z tego czterdziestominutowy film Podróż dokrainy irańskiego oporu, który udało mi się pokazać na wielu festiwalach.Po tym filmie dostałam zakaz wjazdu do Iranu, ale nie zniechęciłam siędo tej tematyki. Przez półtora roku moi irańscy przyjaciele nagrywali dlamnie materiały do nowego filmu. Robili to, ryzykując swoją wolnością,a nawet życiem. Wydaje się, że tam wszystko zostało stłamszone, że ludziepogodzili się z istnieniem reżimu, że strach zdławił jakikolwiek opór, alew rzeczywistości wygląda to inaczej. Około 70 proc. Irańczyków to młodzież.Można ich zabić, ale nie można zmusić do milczenia. O tym będzie mójkolejny film, którego premierę planuję na czerwiec 2011 roku. Będzie nosiłtytuł List z Iranu. █