SPIS RZECZY

jednostka, rodzina i stowarzyszenia osób, a które przekraczają ich możliwościskutecznego działania. Tradycyjny liberalizm traktował państwo jakoinstytucję, która ma pomagać (zapewniać wsparcie) stowarzyszeniom osób.Wszystko to jest zapisane w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948roku, która stwierdza na przykład, że rodzice „mają podstawowe prawowyboru rodzaju nauczania swoich dzieci”, zaś w międzynarodowej konwencjio prawach gospodarczych, socjalnych i kulturalnych z 1966 roku mówi się,iż państwo powinno zagwarantować rodzicom wolność „wyboru religijnegoi moralnego wychowania swoich dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami”.Jest bardzo ważne, byśmy nie stracili całościowego spojrzenia na rzeczy.Zasadniczą cechą, która charakteryzuje współczesną kulturę, jest naciskpołożony na autonomię człowieka, zwłaszcza zaś na wolność seksualną.Jednak spór w tej kwestii jest w zasadzie konfliktem o sprawy religijne,w którym można opowiedzieć się po różnych stronach, a który dotyczyw sumie uznania realności porządku nadprzyrodzonego lub jego odrzucenia.Ten problem wyrazić można pytaniem: „Czy stworzył nas Bóg, czy to mystworzyliśmy Boga?”. Ograniczona przestrzeń, którą sekularyzm jest gotówwydzielić dla przekonań religijnych, wynika z założenia, że sami stworzyliśmysobie Boga. Dopóki będzie panować przeświadczenie o wyższości człowiekai póki wiara będzie traktowana jako prywatna czynność terapeutyczna,którą można dowolnie wybierać, zmieniać lub porzucać, dopóty będzie todopuszczalne. Jeśli jednak ludzie będą upierać się przy tym, że wiara jestczymś więcej niż tego typu rozumowaniem, i jeśli uznają wyższość Boga nadnami, wówczas będziemy mogli stawić opór takiemu postrzeganiu światai jego prawnym konsekwencjom.Wykorzystywanie ustaw antydyskryminacyjnych oraz roszczenia prawne,by poszerzać projekty ludzkiej autonomii, nie są same w sobie nowością,jednak odmawianie lub ograniczanie wypowiedzi organizacji kościelnychoraz niedopuszczenie do korzystania z klauzuli sumienia przez obywateli– stanowią niebezpieczny trend najnowszej daty. Mówi się, że tak jaksama wiara i przekonania wierzącego obywatela powinny stać się rzecząprywatną i być wyłączone z życia publicznego, tak samo usługi świadczoneprzez organizacje kościelne powinny ulec sekularyzacji. Owe świadczenia,których udziela Kościół, zawsze były źródłem jego wzrostu i siły, zaś kościelneorganizacje działające w sferze dobroczynności, rodziny, wychowania, opiekizdrowotnej czy troski o starszych dają świadectwo o wartościach, którechrześcijańscy liderzy reprezentują w publicznych dyskusjach. Logika atakówna wolność Kościoła służy ostatecznie zniszczeniu wiarygodności świadectwa,