SPIS RZECZY

Nadszedł najwyższy czas, byśmy wszyscy, gdziekolwiek się znajdujemy,przyznali: rozłam istnieje i pogłębia się z każdym dniem, głównie przezmilczenie bądź krasomówstwo, i będzie pogłębiał się aż do dnia, w którym„most” się załamie. Po tym wydarzeniu rozdział będzie trwać do ponownegozjednoczenia, może nawet przez kolejne stulecia.Dziś jest jeszcze możliwa „wewnątrzchrześcijańska ekumena” i jest onapełniejsza nadziei niż ekumena „podzielonych chrześcijan”, która nastanie theday after.Czy jednak istnieje jeszcze nadzieja na to? Oczywiście. Wystarczy, żebędziemy trzymać się tego, co na temat podziału pisał św. Paweł: „Przetoupominam was, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście bylizgodni, i by nie było wśród was rozłamów; byście byli jednego ducha i jednejmyśli”.Nie potrzebujemy nowych zgromadzeń czy konferencji, ale zwrócenia sięku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, potrzebujemy posłuszeństwa wobecapostołów, których dał On nam jako „nauczycieli” (1Tm 1,11). Potrzebujemytakże wzajemnego szacunku, rozumu zamiast ideologii, a nie przemilczanialub krasomówstwa. Musimy trwać przy nauce Kościoła, a nie przy własnychopiniach.Nadzieja przetrwa, gdy będziemy spoglądać głównie na Boga, zważaćna Jego słowa, żyć Nim i Jego Kościołem. Kiedy będziemy ten Kościół jakoOblubienicę Chrystusową kochać, a nasze własne życie traktować jak„miłosną historię z Bogiem”. Dzięki temu zlikwidujemy ów podział w sobiesamych i nie popadniemy w żadne rozdarcia, które według Pisma Świętegobędą trwać zawsze (1Kor 11,18).Według grekokatolickiego męczennika Emiliana Kowcza, dzięki Kościołowiprzejdziemy jak przez most, bezpiecznie i z podniesioną głową, aż dowieczności. Prowadzić tam będzie kompas wiary, „który dostałem od Kościoław dniu chrztu”, oraz świadomość: „Należę do dzieci Kościoła, kroczę drogą,którą ukazuje mi wiara, jestem potomkiem świętych”! Tak brzmi zachętado nadziei, którą sformułował inny męczennik XX wieku, kardynał FrançoisXavier Nguyên Van Thuân. █